Dirk Minten

Mijn gevoelens van oprechte deelneming bij het heengaan van een goede vriend uit zijn studententijd te Leuven. Mijn steunbetuiging vooral aan zijn familie/partner ... en goede kennissen.
Als geen ander heeft hij zich steeds ingezet om eenieder een dienst te bewijzen. Voor altijd zal hij ook in mijn gedachten verder leven ... .
Vaarwel R.I.P. Dirk

Au revoir, cher Didi... Reposes en paix. Merci pour tout. Berna

Beste David, Ruth & Edith, An
Met ongeloof en ontsteltenis vernam ik gisteren, na de begrafenis van Jos Vermuyten, het overlijden van Dirk. Wat een droevige tijding. Spijtig dat ik hiervan niet op de hoogte was. Ik had met Dirk een buitengewone en fijne band. Hij was echt een minzame en bijzondere man. Ik had zo graag met hem nog gesproken. Ik wist helemaal niet dat hij zo ziek was. Misschien wou hijzelf dat niet zomaar met eenieder delen. Ik kwam heel frequent (maandelijks) in Houthalen. Dirk wist dat niet, maar mijn roots hadden een oersterke Limburgse origine, dat wist hij wél. Ik was eveneens zeer regelmatig in Zeebrugge. Dirk zijn laatste rustplaats. Dit alles kan géén toeval zijn.
Kan u mij aub de e-mail adressen geven van zijn beide zussen. Het is géén toeval, maar mijn dochters noemen eveneens Ruth en Edith. Ruth Minten heb ik ooit nog ontmoet op een avond in Houthalen, bij Dirk thuis long time ago. En tezamen met Di rk zijn Mama ben ik ooit naar een begrafenis geweest in Helchteren, van Dr. Coolen

Ga mijn lieve tandarts missen!! We zijn er allen van onder de voet! :-(

Tot mijn grote verbazing vernam ik toevallig het nieuws van het overlijden van Dirk. Mijn oprechte innige deelneming in deze heel moeilijke periode.

Tot mijn grote verbazing vernam ik toevallig het nieuws van het overlijden van Dirk. Mijn oprechte innige deelneming in deze heel moeilijke periode.

Beste familie,
Mijn naam is Jan Vervoort en ik was jaren de tandtechnicus van Dirk.
Toen hij de eerste keer van het ziekenhuis kwam met de slechte diagnose was ik één van de eerste die hij op de hoogte bracht, hier in het labo. Enkele weken later was hij geopereerd en vertoefde hij op IC te Gasthuisberg. Van An hoorde ik dat het niet zo goed ging, daarom stuurde ik hem enkele keren sms-en of een e-mail, om te vragen hoe het met hem ging en of hij al bezoek mocht ontvangen. Maar blijkbaar kon hij niet meer reageren. Zijn plotse overlijden voelt dan ook zo aan onrealistisch, ik kan het dikwijls nog niet geloven. Mag ik iedereen veel sterkte wensen in het verwerken van het verdriet voor deze opmerkelijke man.

strekte aan je partner en familie , vaarwel kameraad !