Theo Bouduin

Jouw broer stond aan de deur. Voor het eerst met het voornemen u te omarmen, te vertellen dat hij trots was op zijn broer. En toen ging hij er vandoor. Sorry broertje. Ooit maken we het goed.

Aldra is het vijf jaar, broer. 5 jaar verdriet om het verlies van een broer, voor wie je geen goede broer was, ik heb zelfs geen maar. Het spijt me, ook daarvoor is het veel te laat, doch door aan je te denken heb ik het gevoel dat jij me nooit, nooit meer verlaat.

Nog altijd pijn, na zovele jaren. Pijn? Of is het spijt. Over ons laatste gesprek dat er nooit kwam. Mijn schuld en daar zal ik mee moeten leven. Dagelijks. Dagdagelijks. Ik probeer dan maar naar de tijd terug te kuren dat jij en ik nog jong waren en hoe ik je bewonderde. En nog altijd nu, altijd.

Innige deelneming ,veel sterkte aan de familie en vrienden in deze moeilijke tijd .

Oprechte deelneming heel veel sterkte aan de familie!

Isabelle, kinderen, kleinkinderen, ...
Niemand ziet de tranen,
Niemand voelt de pijn,
Altijd houden van
Maar nooit meer bij hem zijn.
Sterkte.

Heel oprecht innige deelneming. Heel veel sterkte voor de komende tijd.

Beste Raf en Robby, mijn innige deelneming. Voor jullie papa is een gevecht ten einde en zal nu rust vinden. Voor jullie is het een groot gemis en zeker nu tijdens de feestdagen. Maar hij zal altijd in jullie hart blijven en hij zal altijd over jullie waken.
Veel sterkte