Aline De Smet

Mevr De Smet. Persoonlijk ken ik u niet maar ik heb u enkele malen ontmoet tijdens onze behandeling in het UZB. Toen we einde februari op de tweede verdieping moesten zijn, zag ik uw foto met een bloem als eerbetoon op de balie staan , dit heeft me toe gegrepen. U was een aangename vrolijke dame. Gedreven in u werk.
Ongetwijfelt wordt u gemist door familie vrienden en collega's. U bent veel te vroeg uit hun midden genomen

Mijn medeleve voor iedereen die haar lief was en rust zacht mevr De Smet


Ilse Huysmans

Lieve Aline,

Nu had ik veel van jou verwacht, maar dit... Ongeloof en verdriet zijn momenteel de allesoverheersende gevoelens. Ik leerde je bijna 7 jaar geleden kennen, en meteen was duidelijk dat jij diegene zou zijn die me alles met veel geduld zou aanleren, net zoals je bij alle andere nieuwe collega's deed. De '4045'-dect kenden de meeste collega's als eerste. Wie moet ik nu bellen bij een moeilijke bloedafname, wie komt mij nu helpen als ik bij een boze patiënt in het frans niet uit mijn woorden geraak, maar vooral, wie zal mij nu apart nemen om me eens goed te laten uitwenen als het thuis weer eens moeilijk is? Jij was voor velen onder ons, en dus ook voor mij, als een tweede mama die meteen doorhad wanneer ik het moeilijk had. Je slaagde er dan telkens in mij weer met de glimlach buiten te sturen. Alleen jij had die speciale gave, een echt moedertje, een madame uit de duizend. Ik ga je verdorie hard missen lieve madame Aline! Je zit voor altijd in mijn hart. Slaap zacht, je hebt het verdiend. Knuffel

Dag Aline,
Je was een toffe, leuke collega, zo professioneel en begaan met iedereen.
Het afscheid is zwaar en zo plots gegaan.
We gaan je missen.
Rust zacht.

Lieve Aline,
Afscheid nemen van jou lijkt zo onwerkelijk.
Waar woorden tekort schieten, zullen herinneringen de volgende jaren overstelpen.
Je lieve woef zal niet snappen waarom je nooit meer thuiskomt maar ergens zal ze jouw aanwezigheid altijd bij haar voelen.
Jouw sterkte, positiviteit en zorgzaamheid heb je doorgegeven aan Anouk, waar je zo trots op bent. En terecht.
You were once, twice, three times a lady.
Anouk, Davy en mevrouw Connart, wij wensen jullie veel sterkte toe bij dit veel te vroeg heengaan.
De tijd heelt geen diepe wonden maar de mooie herinneringen zullen de pijn in de loop der jaren verzachten.
Slaap zacht lieve Aline xxx

Tik, tik, tik, van ver kon ik je horen afkomen.
Een vriendelijke knipoog en een brede glimlach bij het kruisen in de gangen.
Kleine dingetjes die ik van je ga missen.
Ik zal je niet snel kunnen vergeten!
Rust in vrede beste Aline.

dag Aline,

we hebben wat uitgestoken samen, jij en al je collega’s door de jaren heen. op bijna 30 jaar kan dat ook niet anders ga je zeggen, maar ik ken weinig vrienden of collega’s die het met dezelfde elegantie en flair zouden gedaan hebben.

gaandeweg leerde zowat iedereen binnen de afdeling en heel wat anderen buiten onze dienst, je kennen en waarderen als iemand die er stond, die niet alleen haar vak kende, kritisch kon denken en zijn, in vraag stelde, maar tegelijkertijd ook altijd maar mee opbouwde aan deze tweede thuis. op een manier waar we allemaal veel plezier aan hebben beleefd. jij niet in het minst :).

Hoe mooi de oneindig lijkende jaren zijn geweest in ‘ons’ ziekenhuis, zo onwerkelijk en pijnlijk voelen de afgelopen twee maanden aan. Het moet en is nog altijd aan het doordringen bij velen. maar zelfs in deze aartsmoeilijke periode slaagde jij er in om enthousiast te blijven verder doen en ons te laten lachen en te steunen. Niémand gaat je dat op die manier nadoen!

Aline, soms keken we samen ’s nachts van bij mij thuis naar de lichtjes van het ziekenhuis, dié tweede thuis. We konden daar dan uren over doorbomen, over dat ziekenhuis. Maar weet je, de afgelopen nachten hebben deze lichtjes een stukje van hun glans verloren. Ze treuren, net als wij allemaal.

Maar ze zijn er nog. Die lichtjes. En zo voelt het ook exact bij jou: je was er , je bent er, we houden van je, en je zal er altijd zijn voor ons. Als collega, als vriendin,maar ook voor velen, niet alleen voor Anouk en Davy, als een echte mama.

Aline, natuurlijk gaan we je missen, maar we gaan ook samen verder doen, nét omwille van jou, maar ook mét jou. Aline, We gaan nog talloze conversaties voeren samen en vragen stellen. Het zal dan misschien niet altijd in ’den buro’ zijn maar in en vanuit ons hart.

Dus Aline: beloofd!: Anouk, Davy, Bonie, maar ook al je vrienden, collega’s zullen er staan: voor élkaar maar ook voor joù. Daar kan je op rekenen, lieve vriendin.

Gi

Lieve Aline, liefste vriendin,

Niet jij Aline...

Jouw sterven is moeilijk te begrijpen, ik vind het zo oneerlijk. ...het doet me zoveel verdriet en zoveel pijn te moeten leven met de gedachte dat we nooit meer samen kunnen zijn, nooit meer samen kunnen lachen, nooit meer samen een goed glas rode wijn kunnen drinken, nooit meer samen met jou te kunnen dansen.

Anouk, Davy, Boni en alle mensen die haar ook zo graag zien, veel sterkte met dit onwaarschijnlijke verlies. Ze was het favorietje van velen van ons. Ze was een prachtmens, een hele fiere mama en een zalige vriendin/collega.

Ik wil geen afscheid nemen... ik zie je graag alineke, voor altijd in mijn hart en we zien ons zeker terug.

Veel liefs Ilse