Rik Umans

deelneming aan de ganse familie, in het bijzonder aan de vader Jan Umans

Jij geloofde meer in mij dan ikzelf...

Rik, al is het bijna 20 jaar geleden, ik herinner je nog steeds als een topleerkracht die me deed nadenken en heel wat bijbracht, vooral op menselijk gebied. Bedankt!

Heel veel moed en sterkte aan je familie.

Nele.

heel veel sterkte aan de betrokken familie en aan de school

Beste Rik,

In het begin was het wennen aan uw speciale manier van lesgeven.
Maar al gauw kwam je oprechte idealisme en je gedrevenheid naar boven drijven.
Je zag het goede in iedere leerling, voor jou wilden alle leerlingen extra moeite doen.
Voor mij ben jij de ware architect van humane wetenschappen, jij tilde het niveau van deze richting naar respectable, volwaardige hoogte.

Na mijn tijd in Bokrijk heb ik nog veel gedacht: "Met Rik zou ik nog eens moeten afspreken om een pint te gaan drinken", helaas is het er nooit van gekomen.
Je heengaan wordt dan waarschijnlijk je laatste les naar mij toe namelijk; leef in het heden en stel uw voornemens niet uit naar morgen.

Alvast bedankt voor alle wijsheden die je mij als bagage hebt meegegeven naar mijn latere studies, en vooral leven.

Je vertelde dat je niet geloofde in leven na de dood, toch zeg ik "tot ziens, Rik!'

Hallo Rik,
Bedankt ,bedankt dat je zo véél geduld met mij kinderen hebt gehad. Eerst met S.die u wellicht extra grijze haren heeft bezorgd, en nu met L.,die met haar 17 jaar de waarheid in pacht denkt te hebben...
In het begin bij onze eerste ontmoeting had ik zo iets van "wow" raar,maar "wow" en naarmate ik hoorde hoezeer je jezelf gaf voor onze kinderen had ik iets van "Yes"...iemand
met "passie", die van onze kinderen niet alleen studenten wil maken, maar vooral goede mensen !!! Bedankt. Spijtig genoeg zullen volgende generaties hier niet van mogen genieten.
Graag had ik ook wel eens "een klapke" met u willen maken, maar dat zal nu wel voor een andere keer zijn... We zien ons nog wel... M.F

Lieve Rik,
Rust zacht! Je blijft alvast in ons geheugen, je bent nooit veraf x

Rik
Ik kende je nog maar net. Voor ik stage kwam doen in Bokrijk was je vooral 'dat fenomeen van humane wetenschappen' waar alle (ex-)bokrijkstudenten het altijd over hadden. Vanaf de eerste keer dat ik een les bij je kwam volgen leek het echter alsof we elkaar al jaren kenden. Het werd snel duidelijk dat we dezelfde visie hadden over het belang van humane wetenschappen, en hoe je als leerkracht met je leerlingen kan omgaan. Jij liet me zien hoe je als leraar een gids kan zijn voor je leerlingen, hoe hen te inspireren, en vooral: hoe belangrijk het is om je leerlingen graag te zien. Je manier van lesgeven was bijzonder onorthodox, maar daarom juist heel bijzonder. Je bruiste van kennis, creativiteit en een enorme 'goesting' om dit over te brengen. We hadden nog zoveel plannen gemaakt om samen lessen te geven in de toekomst. Je plotse dood is ook voor mij een grote schok. Wat ik op die korte tijd van je heb geleerd zit voor altijd in mijn hoofd en hart gegrift. Het ga je goed daarboven, tussen al je idolen.

Het afscheid komt dichterbij... het doet me meer pijn dan ik ooit had kunnen denken... het komt veel vroeger dan ik ooit had kunnen denken...
Ik mis je... ik mis aanwezig zijn in je wijsheid, grasduinen in je kennis en opinies. Ik mis je debatten, discussies en uit de box denken. Ik mis je bordstructuren, hoewel jij wss de enige was die uiteindelijk werkelijk structuur zag. Ik mis je 'binnendringen' in mijn personal space, zoals geen ander dat kon, ongemakkelijk en toch zo vertrouwd, persoonlijk en écht. ik mis je eeuwige enthousiasme, waarover het dan ook! ik mis je citaten, levenswijsheden die ik een leven lang zal meedragen; ik mis je... ik mis je... ik mis je...
En tot we ons weerzien - ergens...ooit - zal ik dat ongetwijfeld blijven doen.
Je laat een leegte achter, en die zullen we proberen te vullen met herinneringen, dankbaarheid, liefde en respect...
Beste Rik, Je had dan misschien maar 2 kinderen maar je was een vader voor velen...