Pascal Verstraete

My sincerest condolences.

Het valt ons zo zwaar dit nieuws te vernemen via deze ongebruikelijke weg. We koesteren de goedheid en genegeheid van Pascal voor zijn gezin, kinderen en familie die voor hem heel bijzonder waren.
Voortaan is alles anders en klinkt in de verte een echo van wat was en altijd zal zijn.
Zijn laatste schrijven aan ons omtrent de familiebijeenkomst van 10 april 2005 zal ons steeds bijblijven. Je moeten loslaten doet pijn, we zullen je nooit vergeten en je steeds blijven koesteren in ons hart als een heel dierbaar voortreffelijk mens. Innige deelneming en tevens veel sterkte aan jouw ouders, die jij zo lief had. Met genegen groeten Anita en Mark

Mijn oprechte deelneming bij het overlijden van Pascal. Als neef zal ik hem blijven herinneren als mijn kampeermaat bij de scouts die zorgvuldig zijn schoenen poetste.

Heel veel sterkte.

Oprechte deelneming.

Geen woord drukt uit de droefheid
en niets geeft weer de pijn
Het waarom snappen we niet
al die tranen uit verdriet
Wat het ook mag zijn
het doet steeds pijn

Innige deelneming,

Waarom? Hoe? Waar? ... Allemaal vragen waar we geen antwoord op hebben.
Woorden zullen nooit in staat zijn gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn. Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn.
Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten ter herinnering.

Waarom? Hoe? Waar? ... Allemaal vragen waar we geen antwoord op hebben.
Woorden zullen nooit in staat zijn gevoelens uit te drukken zoals ze bedoeld zijn. Er zullen ook nooit genoeg woorden voor zijn.
Afscheid nemen is met zachte vingers wat voorbij is dichtdoen en verpakken in de goede gedachten ter herinnering.