Willem Bierwerts

Als kleine knaap was ik al vol bewondering voor het werk dat hij maakte in de garage van de Wipstraat in Polygoon. Dat waren toen gegoten Spaanse ruiters met lanzen.
Het schiderij van polynesische zittende vrouw,Hij was steeds een geliefde gast ten huize va Bieke Van de Reck en Hilda Verbeeck. I d.

Nu pas in 2021 zie ik het overlijdensbericht van mijn leraar Willem Bierwerts aan het Koninklijk Atheneum in Deurne. Hij heeft tevergeefs geprobeerd mijn ouders te overtuigen om mij naar de academie in Antwerpen te laten gaan. Hij kwam daar speciaal voor naar mijn thuis. Ik zal hem nooit vergeten.

Per toeval zie ik online deze aankondiging vandaag, 7 jaar te laat. Beste familie van Willem, ik denk nog steeds met veel respect en bewondering terug aan de 7 jaren uit mijn studententijd dat ik hem als professor mocht meemaken. Steeds vol kennis en voorbeelden en soms wat nors als we zijn tijd verspilden, hij inspireerde als geen ander om je tot het uiterste te laten gaan. Herinneringen aan mooie tijden. Annemie en Willem waren twee mensen waar ik ook na mijn studies een warm contact mee onderhield. Tot het leven mij meenam naar nieuwe horizonten en Mieke uiteindelijk ook overleed.
Ik ben nog altijd blij als ik een sculptuur van hem zie als ik Antwerpen binnenrijd of aan het stadspark, een van zijn latere werken. Echt naam heeft hij nooit echt gemaakt, daarvoor was hij niet graag genoeg ‘in the picture’. Het was een man met visie en met een talent om les te geven in een materie die moeilijk door te geven is. Hij heeft mijn schilderen alvast mee vorm gegeven en daar blijf ik hem voor altijd dankbaar voor.

Via deze site en veel te laat verneem ik het heengaan van deze kunstenaar. Als heel kleine meid heb ik hem gekend, terwijl hij mijn portret schilderde, en hij liet een diepe indruk na, want flarden van onze ontmoetingen herinner ik me nog.

I never forget his kindness ,hospitality and words about fine arts.

met zeer veel deelneming