Harry Mulisch

Harry Kurt Victor Mulisch werd geboren op 29 juli 1927 in Haarlem. Hij debuteerde als schrijver in 1947 met het verhaal 'De kamer' in Elseviers weekblad, waarvoor hij ook reportages schreef over het proces tegen de Duitse oorlogsmisdadiger Adolf Eichmann in 1961. Mulisch' debuutroman 'Archibald Strohalm' verscheen in 1952.

Grote Drie

Mulisch is de laatste van de 'Grote Drie' die de Nederlandse literatuur domineerden in de tweede helft van de twintigste eeuw. De twee anderen, Willem Frederik Hermans en Gerard Reve, zijn al gestorven.

Nadat hij in Nederland zijn naam als auteur vestigde met onder andere ‘Het zwarte licht’ (1956), ‘Het stenen bruidsbed’ (1959), ‘De toekomst van gisteren’ (1972) en ‘Twee vrouwen’ (1975), verwierf hij ook internationale bekendheid met ‘De Aanslag’ (1982), zijn eerste echte bestseller. Bij de Duitse represailles na een aanslag op een NSB'er tijdens de Tweede Wereldoorlog komt de familie van het hoofdpersonage om. De absurde waarheid van de aanslag moet als een puzzel bij elkaar gezocht worden.

Zijn allerbekendste boek publiceerde Mulisch in 1992, zijn magnum opus met 901 bladzijden en 65 hoofdstukken. In 'De ontdekking van de hemel' beslist God zijn contract met de mensheid op te zeggen. Dit boek werd drie jaar geleden uitgeroepen tot het beste Nederlandstalige boek aller tijden.

Prijzen

Mulisch kreeg verschillende prijzen voor zijn boeken, onder andere de prestigieuze P.C. Hooft-prijs (1977) en de Prijs der Nederlandse Letteren (1995).

Hij werd ook genoemd als eventuele Nobelprijswinnaar, maar hij heeft die prijs nooit gewonnen.

Teken het rouwregister