
Bobbejaan Schoepen, pseudoniem en de artiestennaam van Bobbejaan Modest Hyppoliet Joanna Schoepen (Boom, 16 mei 1925 - 17 mei 2010) is een Vlaamse zanger, gitarist en fantaisist.
Hij is een voormalig acteur en kunstfluiter, alsook oprichter en voormalig directeur van het amusementspark Bobbejaanland.
Bobbejaan Schoepen is een pionier in de Belgische muziekgeschiedenis: hij was in 1948 de eerste zanger die internationaal doorbrak. Hij was ook de eerste die gebruik maakte van modern materiaal, een eigen toerbus en een systeem van artiestensponsoring. Vanaf de jaren '40 en '50 introduceerde hij ook de eerste Europese countryproducties in de lage landen, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. Hij staat ook wereldwijd bekend voor zijn virtuoze fluittalent.
Hij manifesteerde zich als een volkszanger met een brede muziekstijl, en als een soort entertainer-fantaisist voor wie zelfironie een handelsmerk was. Op muzikaal vlak floreerde hij vanaf eind jaren '40 tot eind jaren '60. Uit zijn repertorium van zeshonderd nummers gingen vijf miljoen platen over de toonbank: van kleinkunst, levensliederen, filmische instrumentale songs, chansons, tot ronduit geflipte volksmuziek.Tot zijn grootste internationale successen behoren het levenslied "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren", de parodie "Café zonder bier" en Je me suis souvent demandé, een chanson waarmee Richard Anthony in Frankrijk en Zuid-Amerika een hit scoorde. Het leverde Schoepen in 1965 in Parijs een artistieke onderscheiding op. In eigen land scoorde hij tussen 1955 en 1960 elf nummer-één-hits, waarvan De lichtjes van de Schelde uitgroeide tot de bekendste evergreen.
Vanaf de jaren '70 legde hij zich louter toe op Bobbejaanland, dat in 1961 ontstond, waardoor het belang van zijn muzikale carrière op de achtergrond kwam. In 43 jaar tijd groeide het uit tot een van de bekendere parken in Europa, gerund door hem en zijn familie.
Recent leed Bobbejaan aan darmkanker, wat de aanleiding gaf om het park in 2004 te verkopen. Sinds 2005 focust hij zich weer op zijn muziekcarrière. In 2007 ontving hij in België een "Lifetime Achievement Award" voor zijn pionierschap in de Belgische muziekgeschiedenis. In 2008 werd hij opgenomen in de Amerikaanse "Whistlers Hall Of Fame". Op instigatie van Koning Albert II ontving Bobbejaan Schoepen op 6 juli 2009 het ereteken van Officier in de Kroonorde, uitgereikt aan Belgen met grote artistieke, letterkundige of wetenschappelijke verdiensten.
Bobbejaan Schoepen overleed op 17 mei 2010.
Rouwregister
oprechte deelneming aan de familie.Een groot mens is niet meer. Zorg van hierboven voor ons allen.
INNIGE DEELNEMING BIJ HET OVERLIJDEN VAN JULLIE TEERGELIEFDE
VEEL TROOST IN DEZE DROEVIGE DAGEN
WAS EEN GROOT FIGUUR EN HEEFT VEEL MENSEN EN KINDEREN GELUKKIG GEMAAKT
Tot ziens Bobbejaan, jij hebt al die jaren onze wereld een beetje mooier gemaakt.
Onze enige echte belgische cowboy is heengegaan,we zullen jou allen missen,
Het was een plezier naar jou te luisteren en te kijken,
Veel sterkte aan de familie.
Innige deelneming voor gans de familie.
Dat Bobbejaan mag rusten in vrede.
We zullen aan jullie allen denken.
Maria Geudens.
Zus van Els.
Lieve mensen, er is een legende van ons heen gegaan. Een unieke man met veel amities
zowel als zanger em filmmaker. Maar ook als intertainer en als eigenaar en oprichter van het leukste pretpark van België Bobbiaanland.
We zullen dan ool zijn unieke levensstijl niet snel vergeten.
Rust zacht beste Bobbejaan.
Ook ijn familie en vrienden wens ik heel veel sterkte toe
Een geweldig artiest,een groot mens en een noeste harde werker !
Beste Bobbejaan hartelijk dank voor de mooie en fijne momenten die ik heb mogen beleven in Bobbejaanland.
Aan de familie heel veel sterkte en innige deelneming.
bedankt bobbejaan dat je er was het ga je goed veel sterkte aan de famillie
heel heel jammer. Ik vind er echt geen andere woorden voor... Door mijn ouders ben ik opgegroeid met muziek van hem... en ik moet eerlijk bekennen dat ik af en toe er nog steeds naar luister.... bobbejaan, we zullen je missen.... hopelijk vind je nu rust.
Bobbejaan was de nonkel Bob van de cowboys en andere western-liefhebbers. Altijd even goedlachs en vriendelijk. En als ik mij niet vergis was zijn grootste hit (volgens mij dan toch): Ik zie zo gere mijn duivenkot ...
We zullen je nooit vergeten, Bobbejaan, en ik wens tevens veel sterkte aan jouw familie en vrienden. Want die had je in overvloed, en als er een begrafenismis in de kerk plaats heeft, wel, dan is die kerk veels te klein. Het ga je goed daar, aan de overkant ...