
Bobbejaan Schoepen, pseudoniem en de artiestennaam van Bobbejaan Modest Hyppoliet Joanna Schoepen (Boom, 16 mei 1925 - 17 mei 2010) is een Vlaamse zanger, gitarist en fantaisist.
Hij is een voormalig acteur en kunstfluiter, alsook oprichter en voormalig directeur van het amusementspark Bobbejaanland.
Bobbejaan Schoepen is een pionier in de Belgische muziekgeschiedenis: hij was in 1948 de eerste zanger die internationaal doorbrak. Hij was ook de eerste die gebruik maakte van modern materiaal, een eigen toerbus en een systeem van artiestensponsoring. Vanaf de jaren '40 en '50 introduceerde hij ook de eerste Europese countryproducties in de lage landen, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. Hij staat ook wereldwijd bekend voor zijn virtuoze fluittalent.
Hij manifesteerde zich als een volkszanger met een brede muziekstijl, en als een soort entertainer-fantaisist voor wie zelfironie een handelsmerk was. Op muzikaal vlak floreerde hij vanaf eind jaren '40 tot eind jaren '60. Uit zijn repertorium van zeshonderd nummers gingen vijf miljoen platen over de toonbank: van kleinkunst, levensliederen, filmische instrumentale songs, chansons, tot ronduit geflipte volksmuziek.Tot zijn grootste internationale successen behoren het levenslied "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren", de parodie "Café zonder bier" en Je me suis souvent demandé, een chanson waarmee Richard Anthony in Frankrijk en Zuid-Amerika een hit scoorde. Het leverde Schoepen in 1965 in Parijs een artistieke onderscheiding op. In eigen land scoorde hij tussen 1955 en 1960 elf nummer-één-hits, waarvan De lichtjes van de Schelde uitgroeide tot de bekendste evergreen.
Vanaf de jaren '70 legde hij zich louter toe op Bobbejaanland, dat in 1961 ontstond, waardoor het belang van zijn muzikale carrière op de achtergrond kwam. In 43 jaar tijd groeide het uit tot een van de bekendere parken in Europa, gerund door hem en zijn familie.
Recent leed Bobbejaan aan darmkanker, wat de aanleiding gaf om het park in 2004 te verkopen. Sinds 2005 focust hij zich weer op zijn muziekcarrière. In 2007 ontving hij in België een "Lifetime Achievement Award" voor zijn pionierschap in de Belgische muziekgeschiedenis. In 2008 werd hij opgenomen in de Amerikaanse "Whistlers Hall Of Fame". Op instigatie van Koning Albert II ontving Bobbejaan Schoepen op 6 juli 2009 het ereteken van Officier in de Kroonorde, uitgereikt aan Belgen met grote artistieke, letterkundige of wetenschappelijke verdiensten.
Bobbejaan Schoepen overleed op 17 mei 2010.
Rouwregister
Hij is en blijft een groot artiest, we zullen je nooit vergeten ! Ook in zijn -Bobbejaanland was hij de gewone man , altijd vriendelijk !
Veel sterkte aan de famillie ,
mvg. Pascal EA-TV uit Aalst
Een hele grote mens is niet meer ik heb ooit de eer gehad om bij hem prive te komen in zijn bobbejaanland en toen een kort babbeltje gedaan en wat voor een goede man is me dat heel vriendelijk heel veel sterkte gewenst aan de familie Belgie verliest weero een monument
Ik heb mijn vader vaak horen vertellen over Bobbejaan Schoepen.
Wanneer hij over deze man sprak was het altijd vol bewondering.
In 2009 was Bobbejaan bij ons te gast in het WVC te Boom (waar ik werk),en ik zag dat al onze bewoners opkeken naar onze ereburger.
Toen ik het overlijden via de media vernam wist ik:" Bobbejaan,we vonden je niet terug in de hedendaagse hitparade maar veel mensen zullen je missen"
Ik wens heel veel sterkte toe aan de familie.
Mirek.
Vaarwel fluitende vogel
vaarwel zingende coboy
en vooral vaarwel jodellende vriend.
We wensen de familie veel sterkte toe in deze moeilijke tijden, een tof mens is van ons heengegaan, een zanger die goed kon zingen, mooie teksten, enorm veel heeft gepresteerd in een mensenleven, het ga je goed Bobbejaan
hij was een goed mens we zullen hem missen
oprecht medeleven aan zijn familie
Sterkte familie
Spijtig,een stuk vlaams geschiedenis is er niet meer...
Reeds als kleine jongen vond ik het geweldig om op zondag naar Lichtaart te gaan met de familie om naar de show te gaan kijken en wat mij vooral boeide dat was om een keer Bobbejaan zijn prachtige hoeden en kostuums te mogen zien achter de schermen.Jammer genoeg heb ik het nooit durven te vragen,èèn ding staat vast een monument is van ons heengegaan maar de herinnering aan deze man en zijn park zal ik nooit vergeten,steeds als hij rondreed op het park maakte hij tijd voor een babbel en een foto,dank u wel Bobbejaan het ga u goed op u laatste reis.
een man die vele honderdduizenden kinderen en ook grote mensen veel plezier heeft laten beleven in zijn pretpark, voor mij een groot man.veel sterkte voor uw familie
dannyke