Bob Davidse

Bedankt, nonkel Bob, voor de mooie herinneringen, kinderlijk genieten voor de TV, zingen uit volle borst, ... vandaag zou je nog een goed voorbeeld zijn voor de jongeren van deze tijd.
De waarden die je uitdroeg, blijven nog steeds waardevol, bijv. die lach op je gezicht.
Veel sterkte aan de familie

Generaties kinderen heeft hij gelukkig gemaakt, regen of goed weer, we zaten voor de buis. Tante Terry, de opeenvolgende series, we waren thuis bij hem, één met hem.
Als er iemand een standbeeld verdient, dan is het onze "Nonkel Bob", met de gitaar in de hand. Je zal nooit alleeen zijn, altijd zullen je kinderen (wij) aan jouw blijven denken, want dat waren we, en blijven we, jouw kinderen.
Rust zacht, mijn vriend, "vrolijke vrienden" zal gezongen worden tot het einde der tijden.

Geen enkel land had zo'n magische en warme figuur als nonkel. Als ik een gemeenschappelijke geschiedenis met dit Vlaanderen uit de jaren zestig heb (als Nederlander; half Zeeuws, half noord Brabander en veel Antwerpenaar), dan waren het wel die woensdagmiddagen met Nonkel Bob en tante Terry. Eerst een paar uurtjes buiten spelen, en dan allemaal snel voor die oude zwart-wit-televisie. Leuke liedjes, grappige spelletjes en tussen Zanzibar, Kapitein Zeppos, Johan en de Alverman, Axel Nort en Midas een aantal schitterende feuilletons. Vanaf Keromar werd het allemaal wat minder. Ik zie Nonkel Bob nog het pleintje voor het parochiehuis van Mortsel-Luithagen opdraaien met zijn oude lichtblauwe Volkswagen Kever. We omstuwden hem als een popster, maar dan wel één die klonk en was als ons aller vader. Bedankt voor wie je voor al die generaties bent geweest; ik zie die jaren nog glashelder voor me. Ze waren mooi. Voor eeuwig 'Vrolijke vrienden'.

Nonkel Bob .... wat genoten we van de woensdagmiddag .... je gaf ons zo'n mooie jeugdherinnering .... jij was de enige nonkel die bij elk gezin welkom was elke week opnieuw ... rust zacht .... bedankt dat ik je "vrolijke vriend " mocht zijn

sterkte David en ook voor je moeder veel sterkte

Een nonkel overleden,die ons vroeger aan de buis kluisterde;en waar we de liedjes
meezongen.
zo gaat alles voorbij in het leven,er is een tijd van komen en één van gaan,
we wensen de familie onze innige deelneming;en veel sterkte.

nonkel bob
bedankt voor de fijne jeugdherinneringen elke woensdagnamiddag.We zullen je missen.
Sterkte aan de familie

Nonkel Bob, dank omdat je Nonkel wilde zijn in onze jonge jaren. Hadden ze er nu nog maar wat van die Nonkels. Hierboven gaan ze blij zijn met zo'n goeie lieve man.

weer een monument die verdwijnt van mijn jeugdjaren ! elke woensdagmddg op tijd naar de bomma om naar jou te kijken ( wij hadden toen nog geen tv) ! waar is de tijd ? maar ik zal je nooit vergeten nonkel bob , met je mooie liedjes en hoe je ons (toenmalige jeugd ) kon entertainen ! later hebben we je liedjes gezongen rond het kampvuur bij de rode valken . het ga je goed hierboven nonkel
onze innige deelneming aan de familie

nonkel bob je was zo lief zo goed met kinderen
ik wil u familie steunen met u verlies rust nu ma zacht
bie bie

Beste zoon en beste familie van Nonkel Bob,
Er zijn zo van die mensen die je steeds bijblijven. In beeld en in stem. Nonkel Bob is daar een fantastisch en groot voorbeeld van. We groeiden met hem op. Die woensdagnamiddag op de BRT, dat was een vast stuk in ons jonge leven. Thuis hadden we ook een gitaarakkoordenboekje van Nonkel Bob. Voor mijn broer was dat boekje het begin van een fantastische gitaarhobby. Ikzelf schreef naar Nonkel Bob voor de knutselplannetjes. Daar was ik heel gelukkig mee. Gelukkig, dat is het woord. Hij maakte ons gelukkig. Ik wens Nonkel Bob dan ook alle geluk in de Andere Wereld. We zullen Nonkel Bob nog vaak de ontsterfelijke Annemarie en zijn Vrolijke Vrolijke Vrienden horen zingen. Met innige deelneming aan u allen vanuit Boechout.