- Ronny Geerts
Rouwberichten
(13)
-
Frank Vandenbroucke, ook kortweg VDB genoemd, startte op jeugdige leeftijd met atletiek. In deze discipline werd hij als pupil Belgisch kampioen. Op 15-jarige leeftijd nam hij een wielerlicentie van de KBWB en twee jaar later werd hij kampioen van België bij de nieuwelingen.In 1994 werd Vandenbroucke professional bij de Lottoploeg die op dat moment wordt geleid door zijn oom, voormalig wielrenner Jean-Luc Vandenbroucke. VDB gold als de grootste belofte van België op wielergebied.
Van 1995 tot 1999 was hij zeer succesvol, maar in dat laatste jaar raakte hij in een dopingzaak verwikkeld: zijn soigneur Bernard Sainz werd ervan verdacht in doping te handelen, en Vandenbroucke werd opgeroepen als getuige. Sindsdien heeft hij nooit meer zijn oude niveau weten te bereiken. Een verklaring die vaak gegeven wordt, is dat de stress van het favoriet zijn hem te veel werd.
Begin 2002 werd bij een huiszoeking doping aangetroffen bij Vandenbroucke; hijzelf testte echter negatief. Vanwege het bezit van doping werd hij wel geschorst. Hij geraakt verwikkeld in een strafrechtelijke procedure, gaat in beroep, maar het parket-generaal tekent op zijn beurt cassatieberoep aan.
Sinds het begin van de dopingaffaire gaat het met de wielercarrière van Vandenbroucke steeds bergaf. Ook privé kent Vandenbroucke problemen. Depressies en druggebruik lijken Vandenbroucke fataal te gaan worden. Een dieptepunt in Vandenbrouckes leven was 26 juli 2004, toen een ruzie met zijn vrouw Sarah Pinacci uitliep op een zelfmoordpoging. Toch slaagt Vandenbroucke er steeds opnieuw in een contract te krijgen bij een ploeg. In juli 2006 werd hij, na het maandenlange uitblijven van degelijke prestaties en verscheidene ultimatums, ontslagen door de ploegleiding van Unibet.com.
Eind augustus 2006 werd de voormalige topwielrenner betrapt toen hij onder een valse naam deelnam aan een juniorenwedstrijd in Noord-Italië, ingeschreven als Francesco Del Ponte. Dit voorval leverde hem echter weer genoeg publiciteit op om een nieuwe ploeg te vinden: Acqua & Sapone lijfde hem in. Het voorjaar van 2007 bleef Vandenbroucke echter aan de kant wegens een operatie aan de knie.
De laatste jaren ondernam hij al enkele zelfmoordpogingen en werd gedwongen opgenomen omdat hij een gevaar voor zichzelf en voor zijn omgeving vormde.
Op sportief vlak wisselde Vandenbroucke in het jaar 2009 weer van team: hij trok naar de continentale ploeg Cinelli-Down Under met oud wielrenner Nico Mattan als ploegleider. Het begin van het seizoen was nog moeizaam voor VDB maar hij zorgde voor een enorme verrassing door de proloog van de Boucles de Artois te winnen, zijn eerste zege in negen jaar.
Hij overleed op 12 oktober aan een longembolie.
Teken het rouwregister
bron: Wikipedia
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Rouwregister
Geen woorden voor, wat een renner. met de grond gelijk gemaakt en steeds terug vechten. De media zal alvast weer een boterham aan je trieste heengaan verdienen, maar toen je er alleen voor stond maakten ze je met de grond gelijk. Voor mij ben je gewoon een groot renner die menige renners een poepie heeft laten ruiken. Rest in peace friend en geef ze de groeten daar boven ;-) .
tu resteras dans nos coeurs, tu etais simple respectes dans le peloton professionnels comme dans le peloton amateurs,repose en paix et bon courage pour la famille VDB
LAAT U RUST VINDEN
VDB forever
Frank,
Je liet heel Vlaanderen op het topje van hun stoel zitten tijdens je sportprestaties. Dat je ook maar een mens was zagen we in je burgerleven.
In 2009 waren de jubelkreten tijdens de wedstrijden te bewonderen en toonden hoe geliefd je nog altijd was. Ongelooflijk!
Rust nu in vrede. Veel sterkte en moed aan zijn ouders en familie in deze moeilijke tijden.
JM
R.I.P.Franky boy,veel sterkte aan de familie in deze moeilijke periode.
Mijn ogen klapten dicht.
Mijn tranen waren te nat om af te drogen.
Maar, met een stille gedachte wist ik.
Jij zit nu veilig daarboven
Frank, je hebt (net als ik) de voorbije jaren zeer moeilijke emotionele waters moeten doorzwemmen, maar je bent altijd blijven terugvechten, bent altijd teruggekeerd uit zeer diepe draaikolken, en daar heb ik je ook altijd voor bewonderd. Ik heb mij, terwijl ik zelf terugvocht, vaak kunnen optrekken aan jouw strijd. Mijn respect heb je altijd gehad, ook tijdens de perioden waarin je emotioneel kopje onder ging, waarin anderen je karakterzwakte, het weggooien van je talent e.d. verweten. Ik wist wel beter.
Frank, je verdiende na al wat je hebt meegemaakt meer dan wie ook een mooi einde van je turbulente carrière én heel veel familiegeluk. Mijn gedachten zijn vandaag niet alleen bij jou, maar ook bij Cameron en Margaux, je ouders en andere nabestaanden, en je vele vrienden.
Je was zoveel meer dan alleen maar een wielrenner of topsporter, Frank. Voor mij was vooral je strijd met jezelf inspirerend, en zo zal ik je ook voorgoed herinneren.
mijn oprechte deelneeming voor de famile van de mens franck .en ook voor de wielersport een groot verlies van zo een groot talent.
FRANK IK WAS NOG EEN BELIEVER ,IK HAD JIJ NOG GRAAG DIE ENE MOOIE KOERS ZIEN WINNE SPYTIG RUST ZACHT COUREUR
Je was een 'super'talent !! Je had het in jou... moest je niet in de foute ploeg terecht gekomen zijn....dan was je zeker nu nog in de running en had je veel meer op je palmares. We denken aan al je mooie momenten en krijgen er nog kippevel van.
Veel sterkte aan je familie en beste vriend Nico