Pasquale Carlone

Beste Rosetta en kinderen

Beste familie

Beste Priba boys en de grote vriendenkring van Pasqualé.

Wij Priba Boys, kunnen het nog steeds niet geloven, onze gewaardeerde doelman is er niet meer bij volgend seizoen.

Op zoek gaan naar een andere en dezelfde als Pasqualé. Neen- geen enkele voetbalmakelaar ter wereld is daar voor in staat. Die zelfde doelman- die zelfde vriend is onvindbaar.

Nu dat wij ons 40 jarig bestaan wilden vieren, nu gebeurt dit. Wij zouden dat uitdrukkelijk gaan vieren en geloof me hij was al stiekem bezig aan de organisatie hiervan. Hij had al verassingen in petto.

Meer nog ,hij zag al de film van de geplande wedstrijd tegen de ex voetbalgoden van toen die voor zijn doel zouden opdagen en hen het scoren te beletten helemaal zitten, nu zal hij dit niet meer kunnen zien . Die film en die wedstrijd zal er nu niet komen, zonder onze Pasqualé mislukt het volledig cenario zoveel is duidelijk.

Wij hebben Pasqualé gekend als een trouwe speler die steeds de eerste ter plaatse was met zijn zoon. De zware voetbaltas in de ene hand en de verzorgde en voetbalklare ballen in een zwaar net over de schouder aan de andere kant.

Zo stapte hij de kleedkamer binnen al fluitend –al zingend. Zondag op zondag

Iedere zondag ochtend rond kwart voor 9 zat hij daar in de kleedkamer en als eerste op het veld.

Dat deed hij ongeveer 23 jaar lang zonder ook maar één wedstrijd te missen en alleen een rug operatie hield hem een twee tal weken tussen de palen uit want hij wilde presteren bij zijn geliefde clubje en bij zijn beste vrienden de Priba Boys. En wat de dokter hem dan zij, je bent tenminste voor zes maanden uit dan had Pasqualé dat niet gehoord en wilde dat niet horen, hij stond daar en liet ons nooit in de steek.

 

Gedreven als hij was, kende iedereen hem als de grapjas in de ploeg. Je mocht er van op aan week na week vond hij wel een slachtoffer om hem een poets te bakken en van hem en hem alleen, werd dit aanvaard.

Nochtans bij ieder doelpunt dat hij rond de oren kreeg was hij dood ongelukkig totdat hij in de kleedkamer kwam en begon te zingen. Nooit heb ik dat ergens gezien.

Zelfs bij zwaar verlies van de ploeg dacht de tegenstander nog “van wie heeft er nu hier gewonnen de Priba Boys of wij” wanneer ze Pasqualé hoorde zingen tot in de andere kleedkamer. Ook die talrijke tegenstrevers hebben deze week onthutst contact gezocht via mail en telefoon met de woorden “da kan toch niet”.

Hoe fier en gelukkig was hij toen zijn zoon de eerste maal met hem in dezelfde ploeg speelde -eens zijn stoutste jongensdroom en die droom was veel ,maar dan ook veel te kort en werd bruusk afgebroken.

Er kon geen enkele organisatie gepland worden of Pasqualé schakelde zijn hele gezin in.

Ja want zijn gezin kwam op de eerste plaats en dan het voetbal , een combinatie die voor hem zeer belangrijk was.

Papa Carlone, ieder thuiswedstrijd naast het veld- zijn broers- zijn vele vrienden genoten van zijn inzet en fratsen om en rond het veld en zagen dat hij gelukkig was eenmaal hij tussen de palen stond die voor hem veel te hoog waren maar wel regelmatig horizontaal en gestrekt naar de bal ging en tot ieders verbazing hem er uit haalde, iets wat je op TV nooit te zien kreeg. Dat was Pasqualé

Dit beeld moeten wij allen helaas missen.

Ontredderd en moedeloos blijven wij achter in een diepe leegte.

Jouw heengaan Pasqualé is voor ons allen een groot verdriet. Een groot verlies.

Door iedereen een graag geziene kameraad, een steun een toeverlaat.

In onze gedachten zal je bij ons blijven.

Want dood ben je pas wanneer wij u vergeten zijn.

We kunnen je echter maar één ding beloven Pasqualé.

In ieders voetbaltas zal vanaf de eerste wedstrijd een foto aanwezig zijn van u.

Je bent niet voor niets gestorven. Jij was méér dan een voorbeeld naar de onzen en de tegenstrevers toe.

Jouw heengaan zal ons leren dat er andere dingen bestaan in de wereld zoals jouw opgewektheid- jouw inzet- jouw liefde naar je gezin- jouw persoon als levensgenieter -jouw leven als grappenmaker- jouw vriendschap met iedereen. Die foto zal ons helpen.

En als we nog maar één van deze pluspunten van u mogen verder zetten dan blijven we voorgoed bij u Pasqualé en jij bij ons.

De leegte die je achterlaat vriend is en blijft ondraaglijk groot.

Enkel gevuld met goede herinneringen- om te koesteren en foto’s om met ontroering naar te kijken en terug te denken aan die fijne mens dat jij was Pasqualé.

We missen je hier nu allemaal

Hopelijk heb je het daar naar je zin.

Wij zeggen je nu vaarwel- voor de laatste maal.

Adio Pasqualé ciao-ciao.