Dirk Lambrecht

Dag Dirk, mijn  lieve schat  en dag mama, 'k mis jullie allebei heel erg.  Morgen weer een moeilijke dag voor de boeg, 30 april, 't is 5 maanden geleden dat je ons plots hebt moeten verlaten mama, het blijft zeer lastig om er mee om te gaan. We moeten verder maar 't zal nooit meer hetzelfde zijn zijn jullie twee.  Ons huis bij de kwekerij is leeggehaald, niet meer onze thuis want dat is nu hier op 't hof, en dan vind je weer dingen die aan mama doen herinneren en dan is het weer lastig om niet te wenen.  De planten komen ook toe en dan zal het lastig worden dat planten zonder mama, weer een heel lastig moment voor mij.  Papa heeft het er ook lastig mee hoor zonder mama maar durft het niet te laten zien, zeker niet aan mij, 'k weet niet of hij er over praat met Tonny.  De laatste tijd praat ik wel meer over mama, 'k weet niet hoe het komt maar 't moet er uit, 'k wil haar noemen gewoon. De tranen zijn daar weeren dan volgende week moederdag, overal die reclame daarvoor, het doet echt pijn, we hebben nooit echt duidelijk moederdag gevierd, maar nu zal het zeer lastig worden.  Nu besef ik nog meer wat mama voor me betekende, we kwamen niet altijd overeen, maar uiteindelijk hadden we elkaar wel nodig.  Het gemis van alles wat ze ook deed,  ons haar snijden, niemand die naar de kapper durft te gaan,ook het  naaien, wat me nu toch ook al lukt.  'k Was ginder bezig met de vensters aan 't kuisen en 'k zei "'k weet dat je het niet goed genoeg zou vinden mama", alles moest piekfijn gedaan zijn voor jou hé mama.  'k Weet dat je altijd gezegd hebt dat er na de dood niets meer was, maar 'k hoop echt dat er toch nog iets is want dat verdien je echt.  De vraag zal steeds blijven waarom moest je ons toch zo vroeg verlaten en zo plots.  Mama 'k heb geprobeerd, al een keer of 5 zelfs om een pagina voor jou te maken maar voorlopig lukt het niet dus zet ik het maar bij Dirk.  'k Mis jullie zo,'k zie je graag Dirk en jouw ook mama al liet ik dat niet altijd zien, 't zal tot later zijn.  Je zoetje en je dochter Katty.