Hubert Gielen

Liefste opa.. Liefste Peter

Ik zie je nog steeds daar staan

Ik weet nog goed hoe het was

Onmogelijk te geloven dat je weg bent

Ik probeer mij sterk te houden ook al lukt mij dat niet zo goed

Je was een geweldige opa en peter

Zoveel mooie herinneringen

Die voor altijd in mij blijven voortleven

Mijn gedacht vertelt me dat je nog hier bent

Maar mijn ogen zeggen me dat ik tegen mezelf lieg

Opa ik hoop dat je nu gelukkig bent

Je wou niet dat wij zouden wenen

Toch laat ik nu een traan

Omdat ik je nu stilaan moet laten gaan..

Liefse Opa

Je bent een onbeschrijfbaar gemis..

Een gemis dat er steeds is..

Een gemis dat er altijd zal zijn..

Elke dag.. Elk uur.. Elke minuut..

Maar ik hoop en weet dat je altijd bij me zal zijn..

Je leeft voort in onze harten..