Benny EVAERT

Je gezin is geen gezin meer als je je vader/moeder, broer of zus verliest
en onze ' thuis ' is enkel nog een huis.

maar ik weet wel, dat jij het met hart en ziel hebt gebouwd.
Alles in ons, zelfs ons hart, bestaat uit jouw liefde.

4 December 2004.
Hoe kan een dag zo gewoon beginnen en zo pijnvol eindigen?
Ik krijg nog zo vaak de vraag, herinner je je nog wel iets van toen
en ik wordt zo teleurgesteld in mensen omdat ze zeggen ' je was nog maar 11 '
Weet je dat ik jaren op het trapje voor de deur heb zitten wachten
ja papa kwam nog terug. Hij was gewoon even weg.
Hij kwam altijd terug . Altijd.
Maar deze keer niet.. en ik moet dat maar accepteren?
het is onaanvaardbaar als je diegene verliest
Jou bloed stroomt in mijn aders
en jou hart klopt op het zelfde ritme als het mijne
maar

Waarom je bent weggegaan
zal ik nooit begrijpen.

Zonder jou, is niets zoals het ooit was-


Ik kan me nog altijd herinneren, elk moment elk detail..
Hoe je mijn kindertijd zo mooi maakte, door elk klein ding, elke lach, elke traan
Ik zal nooit vergeten hoe we voor pête en pépé naar de winkel gingen
We zondags altijd taartjes gingen eten, je ons ziek melde op school en we dan 'smiddags naar de frituur gingen
of hoe we ruzie maakte om iets doms, fietsers nat maakte met een spuitje van de dokter
en je met de tuinslang achter me aan kwam. Nee ik zal nooit vergeten, hoe we onze voeten uit de ramen legde
als het warm was buiten en hoe je mij met mijn poep in de gootsteen zetten of onder een kouden douchen
omdat je niet winnen tegen me kon. En hoe je borstel, je hulpmiddel was als we te snel waren.

Nee, ik zal je nooit vergeten lieve papa.


- Ik mis je zo verschrikkelijk hard. :(