Rouwberichten
(2)-
Bron -
Familie login
Hier kan enkel ingelogd worden door de beheerder, dit is een naaste van de overledene. Wil u zelf (mede-)beheerder worden van deze pagina, contacteer ons via info@inmemoriam.be. Voor meer info verwijzen we u graag naar onze FAQ.
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Rouwregister
OPRECHTE EN INNIGE DEELNEMING VANWEGE DE FAMILIES VERPOORTE - LUST & VANBEVEREN uit Elzendamme
oprecht medeleven met de familie, vanwege Arthur en Benedicte Kestelyn - Ameloot
Mr Peperstraete was 50 jaar geleden onze leraar Nederlands, Engels en Duits. Hij deed dit aan de hand van een oude bandopnemer, die hij van klas tot klas sleurde. Dit was indertijd een vooruitstrevend middel. Engels waren BBC lessen, Duits was een kursus voor Turkse gastarbeiders in Duitsland.
Hij was ook sociaal man, en kwam me in het begin van het verlof ophalen, om een klasgenoot te bezoeken, die een ongeval voorhad.
Mr Peperstraete was één van die mensen, die een blijvende stempel heeft gedrukt op ons leven!
Julien Peperstraete was net directeur aan het Sint-Niklaasinstituut toen ik er in de tweede moderne (nu vijfde jaar) zat.
Hij supporterde toen we een leerlingenraad oprichtten (we waren 1968!) en gaf ons kansen die zelfs nu wenkbrauwen doen fronsen: we kregen vrij toegang tot de microfoon op de speelplaats, woonden met een delegatie personeelsvergaderingen bij en werden met open armen in zijn bureau ontvangen. Op die momenten haalde hij zelfs een reep chocolade uit zijn bureaulade. Hij was blij toen we een samenwerking opzetten met het Damiaancollege om op geregelde tijdstippen auteurs uit te nodigen. Later werd hij mijn inspecteur Nederlands en dat was een blij weerzien. Vorige zomer ging ik bij hem langs in zijn serviceflat om hem te danken voor alle kansen. Mijn oprechte deelneming aan de familie.
Onze oprechte deelneming bij het verlies van een dierbaar familielid.
Als oudleerlinge van het Sint-Niklaasinstituut (1970-1976) heb ik niet anders dan goede herinneringen aan mijnheer de directeur. Zijn betrokkenheid bij de school en de leerlingen was groot. Ik herinner me zelfs een huisbezoek waar hij er bij mijn ouders op aandrong mij verder te laten studeren. Hij was ook een vernieuwer, niet alleen voor de Nederlandse taal, maar ook op pedagogisch vlak. In mijn eerste humaniorajaar begon het docimologisch experiment, toen heel baanbrekend. Toen ik deze morgen het overlijdensbericht las in De Standaard, was het voor mij de derde 'grote man' op rij die ons verliet, na Jan Hoet en Gerard Mortier. Ik hoop dat zijn lange leven mooi geëindigd is. Ik wens de familie veel sterkte en dat de mooie herinneringen een troost mogen zijn.