Beate Imkamp

Plotseling was je weg.
Zo onverwachts en snel.
Waarom moest dit nou gebeuren?
Je was altijd vrolijk, en zat nooit te treuren.
Het was nog te vroeg om ons te verlaten.
Nu kunnen we nooit meer vragen om joun hulp,
En ook nooit meer met je praten.
Je was vaak in de weer.
En ook vaak buiten met het mooie weer.
We zullen je nooit vergeten.
Je blijft altijd in ons hart.
Dat je er nu niet meer bent is heel verward.
We hadden dit nooit zien aankomen.
Later had ik het pas vernomen.
Je bent er niet meer.

 

 

<div>

soms denk ik...
kon ik nog afscheid nemen, kon ik nog even bij haar zijn.
nog even is genoeg maar dat even is weg gebleven...
dan wordt ik verdrietig en huil ik een uur, zo overstuur omdat ik haar zo mis, ik wil dat ze terug komt.
dan kan ik haar weer zien.... mijn lieve omaa,zo plotseling wer je uit ons leven gerukt,je zal voor altyd bij ons zijn...

 

</div>

dein schwarze engel  stefanie en de rest van de familie xxxxx