Handen
Gelukkig is de mens,
die tot het einde toe handen mag voelen,
die goed doen.
De hand, die met aandacht wast.
De hand, die met zorg aankleedt.
de hand, die met liefde kamt.
De hand, die met tact aanraakt.
De hand, die het hart troost.
Geen mens kan leven zonder de hand, die teder is,
die behoedt, die beschermt en bemoediging uitstraalt.
Tot het einde toe verlangt de mens
naar die hand, totdat er die andere Hand is,
die alle wonden geneest,
die alle pijn heelt,
die alle tranen wist.
Lieve Marie-Rose, je bent gedragen door Frank, jouw man.
Gelukkig zijn zij die zo een man mochten kennen.
Hij, die aan jouw zijde stond toen je nog gezond was maar evenzeer en niet in het minst bij jouw lange en moeilijke ziekte.
We hebben met jou meegeleefd. Je optimisme was gewoon wonderbaarlijk te noemen, géén mens doet dit jou na.
Je was enig en uniek in je soort.
Laat nu maar los, alles komt goed, ook met je twee prinsen. Ze hebben jouw genen. Ze zullen ook vechten.
Ooit staan we voor diezelfde poort, bij jou was het alleen iets vroeger.
Je mag daar ook gelukkig zijn.
Rouwregister
R.I.P. Marie Rose, je was een sterke vrouw!!
Veel sterkte aan je 3 prinsen en de familie
Veel sterkte aan al de mensen in haar omgeving en dat ze kracht putten uit de liefde die zij gaf. Het moet een schok zijn voor de directe familie en vrienden, maar ook voor diegene die haar volgde als een enorme sterke,lieve vrouw die dit lijden zolang heeft moeten dragen. Aan haar zoontjes en man wensen wij veel sterkte en dat ze zo sterk als hun mama mogen worden. Marie rose ,we hopen dat je een rustplaats vindt na al dat lijden en dat je zoontjes je mogen voelen want je blijft hun mama.
Mijn oprechte deelneming aan de zoontjes en andere familieleden...
Dit is ondanks alles toch een echte schok, zo zat ik net nog te vertellen aan mijn vriend over haar hoopvolle column gisteren in het laatste nieuws, en dat het er precies beter uitzag, en terwijl ik dit zeg zet ik mij achter de pc en lees ik plots dit berciht...dan staat je hart even stil...Ik ben hier echt niet goed van en vind dit echt verschrikkelijk, zo'n moedige vrouw, zo hard gevochten, en toch verloren...een nieuwe ster aan de hemel, en wat voor één! schitteren zal ze, net zoals ze hier schitterde!
Lieve Marie-Rose het keihard vechten tegen een strijd die je niet kon winnen is nu voorbij.
Frank zal heel goed voor je Prinsjes zorgen en vechten, dat is een hele geruststelling.
NOOIT zal ik u, uw persoon en uw vechtlust vergeten, je kaartje met klavertje vier staat voor altijd op mijn bureel en dagelijks zal dit mij aan jouw herinneren.
Frank, mijn innige deelneming en heel veel sterkte in deze zware tijden
BERT SEGERS
Je hebt de zware strijd verloren hopelijk vindt je nu de rust die je verdient ,slaap zacht Marie-Rose
INNIGE DEELNEMING ,
Aan de echtgenoot ,de kindjes en de ganse familie , heel veel sterkte in deze moeilijke dagen
Vanwege Fernand en Louisa
Wij nemen afscheid van een sterke vrouw, met veel inzet voor ons Vlaanderen, wij leven mee met het verlies van deze enorme vrouw met al haar inzet voor ons. Wij zouden graag een steun betuigen aan alle personen, in haar nabijheid en die haar liefhadden, zelfs huwde en in het bijzonder voor haar kinderen die zeker voor haar treuren, zij is ook in onze gedachten voor altijd aanwezig.
Ik was het volstrekt oneens met haar politieke overtuiging, maar ik heb het grootste respect voor de waardigheid waarmee ze haar ziekte droeg en haar eigen weg bleef gaan. Ik wil ook mijn diepe eerbied betuigen voor de authenticiteit waarmee zij en haar nieuwe echtgenoot in het aanschijn van de dood hun liefde gestalte gaven. Jullie zijn beiden aanwezig in mijn gedachten en vooral in mijn gebed.
Afscheid van een moeder,echtgenote, en zeker van een sterke vrouw die de 'vlaamse' politiek had kunnen versterken,mocht dit haar gegund geweest zijn door haar eigen partij. Veel sterkte gewenst aan Frank en de kinderen.@ marie-rose:hasta la vista,baby
RESPECT!!!
een sterke vrouw met een sterk karakter!!! eentje met ballen aan haar lijf!!!
veel sterkte aan familie en vrienden en natuurlijk 2 zoontjes.
you never walk alone!!
Aan Frank, Alexander, Marnix, de familie en (ongetwijfeld) vele vrienden : een prachtvrouw met een onvoorstelbaar moedig karakter is waardig van ons heengegaan. Ze was, is, en zal nog lang een inspiratiebron blijven voor velen. Jammer dat nog maar eens bewezen wordt dat mirakels niet bestaan. Veel moed Frank, en ik ben ervan overtuigd dat je als een vader voor de kinderen zal zorgen. Ze zullen het nodig hebben. Onze diepe wensen van innig medeleven.