Handen
Gelukkig is de mens,
die tot het einde toe handen mag voelen,
die goed doen.
De hand, die met aandacht wast.
De hand, die met zorg aankleedt.
de hand, die met liefde kamt.
De hand, die met tact aanraakt.
De hand, die het hart troost.
Geen mens kan leven zonder de hand, die teder is,
die behoedt, die beschermt en bemoediging uitstraalt.
Tot het einde toe verlangt de mens
naar die hand, totdat er die andere Hand is,
die alle wonden geneest,
die alle pijn heelt,
die alle tranen wist.
Lieve Marie-Rose, je bent gedragen door Frank, jouw man.
Gelukkig zijn zij die zo een man mochten kennen.
Hij, die aan jouw zijde stond toen je nog gezond was maar evenzeer en niet in het minst bij jouw lange en moeilijke ziekte.
We hebben met jou meegeleefd. Je optimisme was gewoon wonderbaarlijk te noemen, géén mens doet dit jou na.
Je was enig en uniek in je soort.
Laat nu maar los, alles komt goed, ook met je twee prinsen. Ze hebben jouw genen. Ze zullen ook vechten.
Ooit staan we voor diezelfde poort, bij jou was het alleen iets vroeger.
Je mag daar ook gelukkig zijn.
Rouwregister
Wat een eindeloze bewondering heb ik voor jouw vechtlust Marie-Rose. Ik hoopte met jou en zovelen anderen mee op dat mirakel. Het nieuws van je dood kwam hard aan. Waarom moet iemand in de fleur van zijn leven zomaar gaan? Kanker, die vieze ziekte zou niet mogen bestaan!!
Je hebt velen geraakt met jou manier van omgaan in je ziekteproces. Hopelijk vind je nu rust.
Heel veel sterkte voor je dierbare nabestaanden die zonder je verder moeten. Je kindjes mogen trots zijn op zo'n sterke mama!
Veel sterkte aan gans haar familie....ze was een erg sterke vrouw!
een bijzondere moedige dame, haar echtgenoot Frank, een bijzondere liefdevolle man,
zeldzaam en daarom des te meer een gemis.
Sterkte voor diegenen die haar echt lief hadden.
ontroerend hoe het lot van één vrouw, vergezeld door haar man en haar twee kinderen
heel Vlaanderen eventjes doet nadenken over de belangrijke zaken in het leven en de waan van de dag
oprechte deelneming gewenst aan de familie van mevrouw Morel en haar vrienden.
Ik herinner me haar prachtige stem op radio 1 toen ze 'n column ten beste gaf over Halloween waarop ik ontroerd een reactie kwijt moest: 'Met een schijnbare kwinkslag wat verder af van het reilen en zeilen van onze planeet waarin de informatiestroom op die reactie na over een alles overschaduwend item verstek geeft, dat denk je toch, en die welhaast vertederende stem over een kitscherig geïmporteerd gedoe, dat is poëzie!' (28.10.2010) radio 1. Nu blijft er alleen nog leegte en het delen van verdriet met haar nabestaanden in de werkelijke betekenis van het woord.
onze oprechte deelneming bij dit verlies
sterkte voor de kinderen, echtgenoot en ouders
hier zijn geen woorden voor . sterkte voor heel de familie
Een moedige vrouw die bleef vechten tot het einde. Met veel respect neem ik afscheid van u die in het leven stond zoals er maar weinigen dit doen. Te vroeg heengegaan en zeker een groot verdriet voor degenen die achterblijven.
Ik wens de familie en vrienden veel sterkte in deze tijd van rouw en verdriet.
Toch verwachtte ik nog steeds van Mevrouw Morel dat ze nog wel een truckje uit haar toverhoed zo toveren en deze onrechtvaardige strijd zou winnen.. helaas het heeft niet mogen zijn. Ik wens haar 3 "Prinsen" en haar familie veel moed en sterkte.
Ons klein landje is een straffe madam kwijt. Veel sterkte aan gans de familie.