Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Rouwregister
Gisteren zag ik in de voorjaars lucht
Een vlucht vogels naar verre einders reizen
En ik wist, ze komen ook weer terug
Nu jij bent heen gegaan, op weg naar zielsrust
Is dat heengaan niet hetzelfde als weggaan
Heengaan is als een deur die je nooit helemaal afsluit
Omdat men op je wacht
Alsof je er elk moment terug kunt staan
En ik weet , jij hebt de deur niet afgesloten
Heengaan is ook een beetje terug thuis komen
Want in ieder van ons leeft en blijft een deel van jou
Altijd voortbestaan.
Met deze tekst deel ik mijn innige deelneming aan Veekemans Lia
Ik vind het ongeloofelijk erg wat er met haar gebeurt is
Ook aan alle familieleden en haar 2 lieve zoontjes veel sterkte in deze donkere periode
1972-2011
woorden schieten te kort om dit menselijk drama te omschrijven , bedankt marie rose om ons te tonen wat vechtlust betekend en wat je voor ons vlamingen hebt betekend
rust in vrede en veel sterkte aan heel de famillie
en vooral aan haar kindjes en haar man
Je hebt je strijd gestreden en verloren in een ongelijk gevecht. Je bent steeds jezelf gebleven, steeds voor je eigen mening uitgekomen wat desondanks anderen mochten zeggen of denken. Bedankt dat je je ongelijke strijd met ons hebt willen delen. Een voorbeeld, een persoonlijkheid, een mens, een persoon maar bovenal een moeder!!! Het ga je goed!!!
Persoonlijk ken ik MARIE ROSE niet maar het liet mij echt niet los,het is erg zo vroeg te moeten sterven een mooie levenlustige vrouw .We hebben dat echt niet in de hand dus mensen profiteert van het leven het is zo rap om.Voor de naaste familie veel sterkte koester de dingen die je gehad hebt met marie-rose gr catherine
christelijke deelnemig aan de ganse familie.
bedankt om die vechtersmentaliteit,en het niet zomaar opgeven.
rust nu maar in vrede.
De kwetsbare getuigenis van Marie-Rose zelf over haar ziekte, het omgaan ermee, haar (gevecht) los van de klassieke geneeskunde, hebben mij diep geroerd. Haar moed om in die laatste periode haar houding te delen met het grote publiek zal velen onder ons bewuster gemaakt hebben van de relativiteit van aardse beslommeringen en van de essentie van ons leven: liefde. Ze is een ingrijpend rolmodel geweest, maar vooral ook een echt mens.
Mijn innige deelneming voor de famillie en vrienden en veel mooie herinneringen wens ik aan de kindjes. Van een lotgenote die het wel gehaald heeft.
Je was een prachtvrouw.
Rust nu maar in vrede.