Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Rouwregister
Mijn oprechte deelneming in het verlies dat jullie allen treft,een sterke vrouw met een enorm doorzettingsvermogen die het uiteindelijk moet afleggen tegen die verschrikkelijke ziekte,zeer moeilijk te vatten .
Heel veel sterkte voor de toekomst !
Vlaanderen verliest vandaag een leeuwin, onze leeuwin.
Marie-Rose Morel kwam op voor de verzuchtingen van het Vlaamse volk, haar volk.
Zij was onze stem tegen de onrechtvaardigheden die voortvloeien uit een land dat opgericht werd dòòr en vòòr enkelingen die voordeel halen uit de machtsverdeling over twee volkeren. Ze streed tegen media- en vakbondsmisbruik waar mensen uitgesloten worden en in een "cordon" monddood gemaakt worden.
Nooit heeft ze ons verloochend om te kunnen vertoeven in de gesloten kringen van de "edele" Brusselse politieke klasse.
Ze zal een plaats innemen in onze geschiedenis en in ons hart.
Weinig van haar idealen heeft ze zien uitkomen, te weinig gehoord of aan het woord gelaten.
Laat ons hopen dat we ooit op haar graf de krans van een onafhankelijk Vlaanderen kunnen leggen en dat er ooit een passend eerbetoon voor haar inzet kan getoond worden.
Met oprechte en diepe gevoelens van medeleven voor haar familie en vrienden, Johan.
Heel veel sterkte aan degene die achter blijven.Lichamelijk van jullie heen gegaan, maar haar geest blijft bestaan. Laat de kracht die zij uitstraalde, de kracht zijn die jullie verder helpt om het verdriet van haar verlies een plaats te geven. Ze was mooi van buiten, maar het was vooral haar mooie innerlijk, naar haar medemensen en vooral haar kinderen toe wat haar sierde en op een possitieve manier respect afdwong.
Mijn oprechte innege deelneeming gewenst aan de familie, het was een zeer bijzonder vrouw...RIP
Innige deelneming voor alle familieleden voor het grote verlies van een fantastisch persoon, maar vooral een fantastische moeder.
De strijd is uiteindelijk gestreden en het verlies is enorm groot, maar nu heeft ze eindelijk haar verdiende rust.
Vanuit hierboven zal ze er altijd zijn.
Slaapzacht Marie-Rose
Veel respect voor deze bijzondere moedige vrouw met zoveel levenskracht maar je blijft voor eeuwig in ons hart,we zullen je missen,veel sterkte toegewenst aan de familie en haar 2 prinsjes
Hiermee betuig ik mijn oprechte deelneming aan de hele familie.
Bewaar alleen de goede herrinneringen en koester ze in je hart.
Marie-Rose was een groot voorbeeld voor ons allen.
Marie-jeanne Jans
Mijn innige deelneming aan Dhr. Frank Vanhecke, de zoontjes van Marie Roos, de ouders, de familie en vrienden
Politiek deelde ik niet haar mening, maar ik bewonderde toch haar doorzettings vermogen en strijdkracht
Dat ze nu rust mag vinden
Veel sterkte
Met droefheid heb ik dit overlijden vernomen. Mijn zuster Rosette stierf aan hetzelfde soort kanker in 1999; ze was toen 44 jaar. Ik vind dit verschrikkelijk, vooral voor de kinderen en mijnheer Frank Vanhecke die haar tot het laatste heeft gesteund. Toch geloof ik niet dat met de lichamelijke dood alles stopt. Het leven heeft wel degelijk zin en dat heeft Marie-Rose willen duidelijk maken aan iedereen. Laten we voor haar en haar nabestaanden bidden tot God.
Dat wenst niemand om zo vroeg weg te gaan
Frank,met heel mijn hart wens ik je en de kinderen veel sterkte toe
Vaya uit Bilzen