- Peter Van tongelen
Rouwberichten
(4)
-
Bobbejaan Schoepen, pseudoniem en de artiestennaam van Bobbejaan Modest Hyppoliet Joanna Schoepen (Boom, 16 mei 1925 - 17 mei 2010) is een Vlaamse zanger, gitarist en fantaisist.
Hij is een voormalig acteur en kunstfluiter, alsook oprichter en voormalig directeur van het amusementspark Bobbejaanland.
Bobbejaan Schoepen is een pionier in de Belgische muziekgeschiedenis: hij was in 1948 de eerste zanger die internationaal doorbrak. Hij was ook de eerste die gebruik maakte van modern materiaal, een eigen toerbus en een systeem van artiestensponsoring. Vanaf de jaren '40 en '50 introduceerde hij ook de eerste Europese countryproducties in de lage landen, Frankrijk, Duitsland en Oostenrijk. Hij staat ook wereldwijd bekend voor zijn virtuoze fluittalent.
Hij manifesteerde zich als een volkszanger met een brede muziekstijl, en als een soort entertainer-fantaisist voor wie zelfironie een handelsmerk was. Op muzikaal vlak floreerde hij vanaf eind jaren '40 tot eind jaren '60. Uit zijn repertorium van zeshonderd nummers gingen vijf miljoen platen over de toonbank: van kleinkunst, levensliederen, filmische instrumentale songs, chansons, tot ronduit geflipte volksmuziek.Tot zijn grootste internationale successen behoren het levenslied "Ik heb eerbied voor jouw grijze haren", de parodie "Café zonder bier" en Je me suis souvent demandé, een chanson waarmee Richard Anthony in Frankrijk en Zuid-Amerika een hit scoorde. Het leverde Schoepen in 1965 in Parijs een artistieke onderscheiding op. In eigen land scoorde hij tussen 1955 en 1960 elf nummer-één-hits, waarvan De lichtjes van de Schelde uitgroeide tot de bekendste evergreen.
Vanaf de jaren '70 legde hij zich louter toe op Bobbejaanland, dat in 1961 ontstond, waardoor het belang van zijn muzikale carrière op de achtergrond kwam. In 43 jaar tijd groeide het uit tot een van de bekendere parken in Europa, gerund door hem en zijn familie.
Recent leed Bobbejaan aan darmkanker, wat de aanleiding gaf om het park in 2004 te verkopen. Sinds 2005 focust hij zich weer op zijn muziekcarrière. In 2007 ontving hij in België een "Lifetime Achievement Award" voor zijn pionierschap in de Belgische muziekgeschiedenis. In 2008 werd hij opgenomen in de Amerikaanse "Whistlers Hall Of Fame". Op instigatie van Koning Albert II ontving Bobbejaan Schoepen op 6 juli 2009 het ereteken van Officier in de Kroonorde, uitgereikt aan Belgen met grote artistieke, letterkundige of wetenschappelijke verdiensten.
Bobbejaan Schoepen overleed op 17 mei 2010.
Bekijk enkele van zijn evergreens
Teken het rouwregister
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Rouwregister
Innige deelneming aan de familie...
België verliest een innemend man met het hart op de juiste plaats.
Sterkte an de familie en dank aan Bobbejaan voor de eeuwige liedjes.
Zie ik de lichtjes van de schelde, dan zal ik steeds aan jou denken, merci voor de liedjes en voor bobbejaanland.
Groeten
Hopelijk blijft bobbejaan in de hemel verderzingen, ambiance verzekerd daar !!!!!
Innige deelneming aan de famillie, vind troost in zijn prachtige muziek, die zal NOOIT sterven
Jammer , weer een levende legende minder . Waar is de tijd dat ik 5 a 101 jaar oud aan de straat stond te kijken , in Ieper , omdat je met een promotie wagen met luidsprekers erop en jij erachter op je paard kwam aankondigen dat je 's avonds zou optreden in je tent .Wel te rusten.
Mensen lief !! Ik vind er gewoon geen woorden voor !
1 DING daar ben ik zeker van ! Voor anderen en mezelf !! Meneer BOB zal altijd IN ONZE HARTEN BLIJVEN BESTAAN. Mevrouw SCHOUPEN,Miriam,Bob,Peggy en Tom ik wens jullie heel veel sterkte toe in deze moeilijke dagen.
Een groot man met een GROOT hart voor jong en oud. Dat bewijzen zijn liederen en immens boeiend pretpark al jaren.
Veel sterkte met dit grote verlies...
slappel he !
innige deelneming in de rouw die u treft en heel veel sterkte
Oprechte deelneming aan alle familieleden. Ik bewaar aan Bobbejaan mooie herinneringen. In de 50-er jaren runden mijn ouders het Spaans Hof, een café in Breendonk. Bobbejaan kwam daar soms langs en als kind genoten wij uitermate van zijn zingen en fluiten. Mijn broertje die op zijn schoot zat wou ooit met zijn vingers het fluitje uit zijn mond nemen, hij dacht dat hij daar een fluitje verstopte...echt gebeurd.