Rouwberichten
(4)
Familie login
Hier kan enkel ingelogd worden door de beheerder, dit is een naaste van de overledene. Wil u zelf (mede-)beheerder worden van deze pagina, contacteer ons via info@inmemoriam.be. Voor meer info verwijzen we u graag naar onze FAQ.
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Heeft u reeds een familie login klik dan hier om in te loggen.
Rouwregister
Oprechte deelneming in de rouw aan de zwaar getroffen families.Veel sterkte.
Veel sterkte aan families en vrienden die een dierbare verloren hebben.
Onverwacht uit het leven verbannen, hier zijn gewoon geen woorden voor. Woorden schieten veel te kort op deze momenten.
Nogmaals veel sterkte toegewenst
Veel sterkte voor de families van slachtoffers bij dit onverwacht verlies.
woorden schieten tekort!heel veel sterkte aan de mensen die iemand verloren zijn in dit drama.we leven met jullie mee!
Als treinbegeleider wens ik mijn diepste gevoelens van medeleven te betuigen aan alle families, vrienden en kennissen van alle slachtoffers.Dit had niet mogen gebeuren!
Als ex treinbestuurder (mometeel gepensioneerd) heb ik het ook ditmaal zeer zwaar en bied ik mijn oprechte gevoelens van medeleven aan,aan zijn dierbare.
Wanneer ik lees dat de werkdruk nog steeds zo groot is dan in 1964 toen ik begon dan is dit een schandevlek op de leiding van de NMBS.
Sterkte voor de ouders.
Fontaine Jean-Claude.
Ex-BET te Leuven.
Aan iedereen mijn oprechte betuigingen en medeleven.
Hopelijk worden hier lessen uit getrokken zodat dit in de toekomst vermeden kan worden. Ik treur mee, maar eigenlijk hoop ik dat we een echte veiligheidsysteem krijgen. Bij deze hoop ik ook dat dit lidteken niet vervaagd voor het oplossingen brengt. Ook ik zie graag mijn gezinsleden veilig thuiskomen.
Veel sterkte, een gedicht:
Geef me je hand en houd me vast
want het is nu zo donker om me heen.
Ik voel me soms zo mateloos alleen
het leven draag ik als een last.
Wees stil, want woorden gaan verloren
in een orkaan die mij nu overspoelt.
Ik weet dat je het goed bedoelt
maar soms kan ik die woorden niet meer horen
Geef me je schouder om op uit te huilen
en luister naar mijn eindeloos verhaal.
Vertaal mijn tranen in onuitgesproken taal
geef me je armen om in weg te schuilen.
Wanneer je mij met warmte blijft omringen dan zal de wereld niet zo koud meer zijn en zal ik - ondanks alle pijn - toch op een dag weer vogels horen zingen.
Anoniem
hier zijn geen woorden voor ...
voor alle familieleden, vrienden, reddingswerkers, personeelsleden van de NMBS, mijn diepste gevoelens van medeleven
innige deelneming