Ernst-Paul Hasselbach

Gister was je er nog, 
maar vandaag ben je er niet meer.
Ik spring in mijn tijdmachine 
en ga terug in de tijd 
toen jij nog naast me lag.
Ik ruim met alle liefde 
je tas en weer je schoenen op, 
die jij "zogenaamd" eventjes niet zag.
Je gesnurk klinkt plotseling 
als Beethoven in mijn oren.
Weet dat ik er alles voor over heb 
om dat nog één keer te mogen horen.
Maar gister is vandaag niet meer 
en zal er morgen vast ook niet zijn.
Het is koud en leeg zo zonder jou, 
maar waar je ook bent 
weet dat ik eeuwig van je hou.  

• Tranen rollen over onze wangen...
• Tranen prikken in onze ogen...
• Tranen ze blijven steken...
• We missen je zo...
• Ernst-Paul je blijft verderleven in al de mensen die je kenden...
• We vergeten je niet.
• Je blijft bij ons.
• We missen je zo...
• ...
• We missen je zoo...

Heel even was de wereld
En alles intens kil
Heel even was er niks meer
Heel even alles stil

En toen schudde de aarde
Het besef een dreun in mij
De stilte was verbroken
Maar de kilte niet voorbij.

Vanwege al je familie, je vrienden, je kennissen, je kijkers, je alles...

    Van mij, Elisa.

Betuig steun door hieronder een berichtje achter te laten, je doet er, aan al wie er nood aan heeft, een grote deugd voor.