Alfons Coteur

Breek de stilte

Leven na de Dood

Zal het waar zijn....
Gaan we op onze laatste reis
Naar de eeuwige weilanden
Het paradijs...

Is het geen verzinsel
Van de mens
Dat is toch eigelijk
Wat iedereen wenst

Dat je afscheid neemt voor korte tijd
Van diegene waar je zoveel van houd
En erop zal wachten, met eeuwige trouw

Ook als je iemand verloren bent
Je wilt diegene niet kwijt
Hopend dat je elkaar weer tegenkomt
Terzijner tijd

Zo blijven we dromen....
Over het paradijs
En hopen we dat het bestaat
Onze laatste reis

Dus zullen we onze dierbare
Blijven missen
En tot ons sterven
In het ongewissen