Roi Baudouin / Koning Boudewijn

De dood van koning Boudewijn op 31 juli 1993 was een ingrijpende gebeurtenis in de Belgische monarchie.

Het laatste publieke optreden van Boudewijn was op de nationale feestdag in 1993, voordat hij samen met de koningin op reis ging naar hun buitenverblijf in Motril, zoals elk jaar het geval was. Daar overleed de koning ten gevolge van een hartstilstand. Het stoffelijk overschot werd teruggebracht naar het Koninklijk Paleis te Laken.

De dood van de koning zorgde voor een grote volkstoeloop naar het Paleis om het opgebaarde lichaam te begroeten: vele tienduizenden mensen stonden uren in de rij [1]. Daarbij werd het Rode Kruis ingeschakeld om de wachtende mensen bij te staan en water aan te reiken omwille van de grote hitte tijdens deze augustusdagen

Zaterdag 31 juli

Op zaterdagavond 31 juli omstreeks 19u50 verwittigde Kabinetschef Jacques van Ypersele de Strihou premier Dehaene dat de vorst was overleden ten gevolge van hartfalen. Premier Dehaene woonde die avond een wedstrijd van Club Brugge bij. De koning was een bekend hartpatiënt, die in het verleden al een paar ingrepen had moeten ondergaan. Nadat de premier op de hoogte was gesteld werd het hof en de diensten van de prinsen en prinsessen verwittigd. Prins Albert verbleef op dat ogenblik in Châteauneuf-Grasse. Midden in de nacht kwam het kabinet in spoedzitting bijeen. Daar deelde de Kabinetschef de dood van de koning mee. De laatste keer dat een regerend Koning der Belgen was overleden dateerde van de dood van Albert I.

In de Villa Astrida te Motril werd Koningin Fabiola bijgestaan door de Belgische ambassadeur en het Spaanse Vorstenpaar dat onmiddellijk zijn vakantie onderbrak.

Zondag 1 augustus

Rond middernacht stuurde het Spaanse persbureau Efe een bulletin de ether in:

"Volgens diplomatieke bronnen zou de Koning der Belgen zijn overleden te Motril omstreeks 22.00 u"

Midden in de nacht werden alle Spaanse radio- en televisieprogramma's onderbroken. In Spanje werden vele extra nieuwsbulletins gebracht en ook in de Belgische media werd het bericht gebracht [2]. De Belgen waren nog niet op de hoogte. Velen zouden het nieuws pas 's ochtends te weten komen.

Ondertussen werd op de spoedzitting van het kabinet besproken wie Boudewijn zou gaan opvolgen. De leden van het kabinet werd al snel duidelijk dat dit Albert moest worden. De regering moest van Albert zelf horen of hiermee de wens van de vorst wordt voldaan. Premier Dehaene, de kabinetchef en de Minister van Justitie vertrokken onmiddellijk naar Motril, waar zij het overlijden des Konings officieel moesten vaststellen. Nadien kon de premier een plechtige afkondiging doen voor de media naar aanleiding van het overlijden van de koning. Op het moment dat de premier deze afkondiging deed, was het zondagochtend. De meeste Belgen stonden die ochtend verbaasd op en hoorden 's avonds de toespraak van de premier. In de toespraak maakte de premier Boudewijns dood bekend en zei dat hij zou worden opgevolgd door zijn broer Albert.

Op vele plaatsen in België werden de vlaggen halfstok gehesen en werden missen opgedragen ter nagedachtenis van de koning. In heel België speelden de media een eerbetoon. Het Spaanse vorstenpaar begeleidde de koning persoonlijk op zijn laatste tocht in Spanje tot aan het vliegtuig.

Maandag 2 augustus

Om middernacht in de nacht van zondag op maandag keerden Boudewijn, zijn weduwe en de toekomstige koning terug naar België. De toekomstige koning zou de week daarna de eed moeten afleggen. Later op de dag komen de Kamer en de Senaat in spoedzitting bijeen, elk van de leden die bereikbaar was moest terug uit verlof keren. 144 van de 212 leden waren aanwezig.

Ondertussen ontving het ministerie een groot aantal rouwbetuigingen uit de hele wereld. Daaronder waren rouwbetuigingen van ambassadeurs en ministers, bisschoppen, burgemeesters, gouverneurs, rechters, edellieden, Europarlementariërs en Europese commissarissen. Naast het ministerie ontvingen ook de koningin, Prins Albert en Groothertogin Josephine Charlotte, zuster van Boudewijn, telegrammen.

Het leger werd bijeengeroepen om de begrafenis voor te bereiden. Vele honderdduizenden brachten de koning een laatste groet en er werden verschillende rouwregisters opengesteld.

Zaterdag 7 augustus

Op zaterdag 7 augustus begon de begrafenisceremonie. Vele regeringsleiders en gekroonde hoofden brachten hem persoonlijk een laatste groet. Ook de Paus stuurde een boodschap. Kardinaal Danneels las de boodschap van de Paus voor aan de aanwezigen in de gevulde kathedraal. Van Congo waren enkel een paar kardinalen en aartsbisschoppen aanwezig; Mobutu was persona non grata in België. De dienst was persoonlijk en de koningin was in het wit gekleed.

Tijdens de begrafenis zorgen José van Dam en Will Tura (met een bewerking van zijn "hoop doet leven) voor de muziek.

Nadien werd zijn stoffelijk overschot bijgezet in de Crypte van Laken, tussen zijn voorgangers. Twee dagen later legde Albert de eed af als Koning der Belgen voor de verenigde Kamer en de Senaat

bron: Wikipedia

Bekijk de videobeelden van Koning Boudewijn