Verschillende culturen, verschillende uitvaartrituelen
Hoe gaat een uitvaart er elders aan toe? Meestal staan we hier niet bij stil, maar er zijn veel culturen die afscheid nemen op een heel andere manier. Wij hebben er alvast 3 op een rijtje gezet!
Geesten geld gooien in China
Wie ooit een uitvaart in China meemaakt, zal merken dat er met veel geld gestrooid wordt. Geen paniek, het geld is niet echt! Ze produceren speciaal nep geld om te gebruiken bij begrafenissen. Chinezen zien dit niet als nep geld, maar als geesten geld. Na het gooien, verzamelen en verbranden ze het voordat de gestorven persoon begraven wordt. Zo wensen ze hun nabestaanden rijkdom toe in het hiernamaals.
Hier bij ons woon je een uitvaart best bij in het zwart. Maar in China doen ze net het tegenovergestelde, namelijk in het wit! De rouwkleur bij uitstek in China.
Bij het begraven van de kist draaien Chinezen zich om, zodat ze dit niet zien. Dit doen ze om zeker geen geesten mee naar huis te nemen. Op een Chinese begrafenis zal je ook nooit een paraplu zien openstaan! Ook hier kan zich namelijk een geest onder verschuilen. Regent het tijdens een Chinese uitvaart? Dan blijft jouw paraplu alsnog dicht.
Hoe soberder hoe beter
Binnen de joodse cultuur is het gebruikelijk om te kiezen voor een sobere uitvaart. Als iemand sterft, moet de begrafenis ook zo snel mogelijk volgen. Er wordt geen muziek gespeeld en er zijn geen bloemen of kransen. Waarom? “Met lege handen komt men op de wereld en met lege handen verlaat men de aarde ook weer”.
Op de begraafplaats zelf is vaak een ruimte waar eerst een speciale dienst gehouden wordt. Vervolgens dragen mannen uit de eigen gemeenschap de kist naar het graf, waarna ze deze drie keer neerzetten. Eenmaal aangekomen bij het graf, laten de dragers de kist zakken en gooit de familie drie scheppen zand erop. Terwijl spreken ze de volgende zin uit: "De stof keert terug naar de aarde, waaruit ze ontstaan is; de ziel echter keert terug tot God, die haar gegeven heeft". Tenslotte wordt het graf dicht geschept en volgen er enkele teksten en gebeden.
Goed om te weten is dat een joods persoon het op prijs stelt als je hem of haar pas troost nadat de overledene begraven is. Ze vinden dat de nabestaanden eerst de doden moeten respecteren en pas daarna de levenden troosten.
Geen plaats om iedereen te begraven
In Japan wordt bijna iedereen gecremeerd. Een gebruik van de religie in tijden van het oude Japan, maar ook omdat er gewoonweg geen plaats is om iedereen te begraven. Als iemand in Japan overlijdt, blijft het lichaam vaak thuis of wordt het naar huis gebracht. Voor het wassen worden de Nokashi, Japanse dodenmeesters, ingeschakeld. De overledene wordt gewassen, aangekleed, gekamd, geschoren en krijgt een kimono van wit gebleekt katoen. De Japanners doen dit voor hun laatste reis. Vandaar dat ze dit ritueel ook met de grootste zorgvuldigheid en schoonheid uitvoeren.
Op de dag van de crematie gebeurt de plechtigheid in twee delen. Tijdens de Sôgi wordt gebeden voor de ziel van de overledene. Daarna volgt de Kokubetsushiki, waar alle belanghebbenden afscheid kunnen nemen. De kist wordt voor de crematie nog één keer geopend voor familieleden. Zo kunnen ze alle favoriete voorwerpen van de overledene erin leggen. Voordat de kist voorgoed dicht gaat, strooit iedereen nog bloemblaadjes. Tenslotte dragen de familieleden samen de kist naar het crematorium.
Hoe mensen hun overledenen herdenken in andere culturen, dat weten we niet. Maar hier bij ons kan dat alvast op onze website.