Bob Cuyvers

Zoveel nooit meers, zoveel wat niet meer kan.

Zoveel dingen die we nog hadden moeten kunnen delen.

Zoveel waarvoor ik je nog niet missen kan.

Zoveel dingen die eens zo vertrouwd waren en nu zo anders zijn.

Zoveel nooit meers…

Wat doet het nu al enorm veel pijn.

                   

Maar ook zoveel dat we samen hadden,

dat mij doet glimlachen en laat vollopen met een warm gevoel.

 

Mijn papa...

Die altijd voor me klaar stond.

Die mij het vertrouwen en de vrijheid gaf mijn eigen weg te gaan.

Die mij altijd steunde

en zijn fierheid duidelijk laten merken kon.

 

Fien haar grote, sterke opi...

Waarmee ze zo vertrouwd was.

Bij wie ze zo lekker wegkruipen kon.

Met wie ze zo graag de buiten in trok.

Wat kon ze toch enorm genieten van alles wat je haar vertelde.

 

Daarom papa, en nog voor zoveel meer zeg ik je dankjewel.

Dankjewel voor wie jij was.

Dankjewel voor wie ik ben.

En dankjewel voor wie Fien zal zijn.

 

Mijn grote, lieve, sterke papa…

Ik wil en kan je nog niet missen. En jij wou nog niet gaan…

Ik bewaar jou, alles wat je voor mij was en alles wat we samen hadden voor altijd diep in mijn hart.