Te onverwachts en veel te vroeg ben je uit mijn leven heengegaan!
Toen ik je voor het laatst zag, was je reeds in een onomkeerbare coma.
Bewust afscheid nemen was er niet meer bij.
Misschien heb jij nog iets waargenomen, ik zal het nooit weten…
Ik ben de laatste tijd al zo dikwijls aan je laatste rustplaats geweest,
en had het gevoel dat ik met je kon praten en je naar me glimlachte!
Ik mis je mijn vriend, ik mis je zo onbeschrijfelijk veel!
Te laat heb ik de ganse grootheid van je hart mogen ontdekken en dit, mijn vriend,
was toen ik mijn belofte vervulde in verband met je uitdrukkelijke wens,
die je me enkele jaren tevoren had gevraagd te volbrengen ingeval van jouw overlijden!
Nooit heb ik er bij stilgestaan dat dit amper 4 jaar later zou geschieden!
Ik heb met inzet van al mijn kunnen, en met volle overgave van mijn hart,
getracht je wens zo goed mogelijk te volbrengen, en ik denk dat je van hierboven
wel glimlachend op me neerkijkt en zegt: "Je hebt je best gedaan, dankjewel"!
Nu vraag ik jouw hulp van hierboven mijn vriend.
Help mij aub dat het leven voor mij terug een zin, een waarde krijgt, een levensinhoud,
of geef me een hint, om zo waardig , en zo vlug mogelijk, bij jou en mijn andere dierbaren te kunnen zijn!
Waak over mij en wees het licht dat mij begeleid op mijn weg
die ik te gaan heb zodat ik uiteindelijk de rust kan vinden die men mij blijkbaar niet gunt!
Mensen die ik dacht dat het "vrienden" waren, zijn enkel "schijnvrienden" geweest,
snakkend naar ambitie-en machtsdrang, hebzucht en egoïsme,
alles draaiend om het materiële, niet om gevoelens, niet om het hart!
Voor de "sociale-administratieve diensten" ben je slechts "een nummer", je hebt geen naam, je bent
één van de zovelen.... tot ze zelf in een précaire situatie terechtkomen en dan pas gaan begrijpen.....
We naderen Kerstmis en het begin van een Nieuw Jaar, dan is het de gewoonte om elkaar iets toe te wensen, wél
mijn wens is "Leer mens te zijn en te blijven, doe je werk met je hart en niet als een automaat"!!!!
Dank dat ik je mocht leren kennen zoals je werkelijk was, als een zeer warm iemand,
altijd klaarstaande om iemand te helpen, doch angstvallig zijn rijk innerlijk verbergend,
om toch maar niet gekwetst te worden.
Dank lieve vriend voor je oprechte warme vriendschap, genegenheid en hulp tijdens je leven,
betoond aan mezelf en mijn ganse familie.
Geef mij nu ook je steun en hulp van hierboven, en misschien, tot spoedig weerzien!
Je was en blijft mijn enige echte dierbare vriend!
Poolsterretje
Rouwregister
Reeds 18 jaar zijn voorbijgegaan, maar je beeltenis blijft in mijn hart!
Help me mijn vriend in deze moeilijke tijd, geef steun en moed om door te gaan!
Je leeft nog altijd in mijn hart!
Bijna 16 jaar geleden ging je heen, liet je mij alleen....
Elke dag denk ik aan je, je leeft in mijn hart, tezamen met mijn lieve ouders van wie ook jij zo veel hield!