Victor I.J. Bruninx

Aan de nabestaanden.
Het verliezen van iemand in de dood doet steeds pijn. De dood is steeds als een vijand beschouwd geweest en zal dat ook altijd blijven. Maar misschien hier enkele gedachten die misschien vreemd overkomen maar waar zijn. Ze zijn terug te vinden in de Heilige Schrift. Mensen die dood zijn voelen heel onnatuurlijk aan. Ze leven gewoon weg niet meer. Hun hersenen kunnen niets meer registreren. Ze zijn zich van niets meer bewust. (Prediker 9: 5 – 6). Maar dat betekent niet dat dit altijd zo moet blijven.
Jezus demonstreerde drie maal in zijn aardse bediening dat hij de macht had gekregen om mensen zelfs uit de doden op te wekken. Hij maakte ze weer levend als mens, niet als een onsterfelijke ziel of geest. Hij deed dit door het dochtertje van Jaïrus op te wekken in Kapernaüm, Lazarus in Bethanië en in Naïn, de zoon van een weduwe. In het evangelie van Johannes 5: 25 – 29 kan men lezen wanneer hij dat gaat doen. Onder zijn koninkrijk.
Wij willen u dat zeer graag uitleggen. Willy Poffé.

't Is altijd spijtig als één van de beste, liefste, begripvolste, intelligentste,
waardevolste en nog zoveel kwaliteiten meer, 'n persoon die voor ons zoveel betekend
heeft niet meer in ons midden mag vertoeven, zo iemand was Vic, we zullen hem nooit
vergeten, ook niet de ogenblikken dat wij vol spanning en aandacht naar zijn verhalen
zaten te luisteren en waarvan ook wij hebben bijgeleerd, levensfilosofie, dank u Vic
daarvoor. Simone gij moet gelukkig geweest zijn met zo 'n man naast u zijde.
Wij willen u en de naaste familie ons medeleven betuigen en wensen u veel steun in deze
triestige dagen. Piet en Lucienne, Luc en Irmgard.

Monneke,

Woorden bestaan niet om de nodige troost te bieden... De pijn die je voelt zal door weinigen worden gevat.
Gevoelens te zwaar om dragen maar weet dat je hoe dan ook steeds welkom bent.
Steek je niet weg, lucht je hart, durf je tranen laten stromen en weet dat ik je een moedig straffe madam vind zoals je jezelf al hebt weten te redden als wij der bang voor waren.
Vic en Werner gaan daarboven mega trots op je zijn , ze hebben daar nu elkaar dus wees gerust en glimlach met de mooie herinneringen.
Vic , Het gaat je goed daarginds ... Wees gerust ik zal zolang me wordt gegund voor Anke en Monneke steeds klaar staan.

Simonne,

Een groot verdriet, je hart doet zeer. Degene die je zo liefhebt is er nu niet meer. Voor de tweede maal wordt je zeer zwaar getroffen. Steeds stromen tranen, je keel knijpt dicht. In gedachtene zie je nu samen die vertrouwde gezichten. Geef gevoelens de ruimte, zelfs wanhoop of woede. Laat de tijd je verdriet helen en koester al het goede.
Heel veel sterkte.
Maurice, Odette en Anke.