Daniel Hendrikx

Pa,

 

Je leven begon even voor de jaren dertig

Als kleuter was je toen drie

Aan de hand van Bomma Victorine

Ging je graag naar tekenfilms zien.

 

Met Mickey Mouse, Donald Duck en Betty Boop

Leeftijdsgenoten, begon je leven alvast goed

Op je zesde begon voor jou de lagere school in het Frans

Maar tijdens je eerste knutselen kregen het horloge van je pa en de trein van je broer geen kans …

 

Een echte uitvinder met Lampje was geboren

Daar gingen we later nog van horen!

Na de achtste klas

Op naar de Meistraat met je waterpas!

 

Het waren de jaren veertig

Allerminst een prettige tijd

Door bommen en ander verborgen gedruis

Was je opeens de helft van je klasgenoten kwijt

Jij hebt het wel geweten

Jij bent het nooit vergeten

 

De jaren vijftig, een nieuw begin

Je huwde mama Justine

Samen met haar was het werken

Café in, café uit … Als een grote tovenaar

En weer was er een juke box klaar

Van de Zirkstraat naar het Onschuldig Schaap

Ging het verder naar de Gard Sivik

 

Daar ontwikkelde je je eigen ‘ik’

Met dank aan Mike, Flor, ‘de garde’, Herman, Ferre en Nic

Ging je met een telegeleid konijn

Naar het Uitvindersfestijn

 

Tijdens de jaren zestig

Vierde je met Tineke jullie uitgestelde jeugd

1964 was een uitmuntend jaar

Je gezinnetje werd uitgebreid en meteen klaar

Stond je ook voor allerlei laboratoria en professoren

Hun apparatuur kon je ook wel bekoren …

Nadat je de weg naar de microscoop had gevonden

Werd niets meer te klein bevonden

Na al die uren mocht je graag vertoeven

Op het Conscienceplein, om even niks meer te hoeven

 

Op een dag in de jaren zeventig

Kreeg je bezoek van nonkel Maurice

Opeens had je een eigen atelier

Je was je eigen baas

Alle reparaties, niet te heet of te zwaar

Je stond voor iedereen klaar

In het Nederlands, Engels, Jiddisch of Frans

Iedereen kreeg bij jou een kans

 

De jaren tachtig waren prachtig

Fred werd je vaste klant en nieuwe vriend voor het leven

Herman passeerde opeens voor je uitstalraam

Nam je meteen mee naar de Magiërs en Figuration Critique

Tentoonstellen in Parijs, dat was pas machtig

 

De jaren negentig kabbelden verder

Samen met vele vrienden op je pad

Met voltijds werken had je het stilaan gehad

Halftijds gaf je nog meer tijd voor kunst en vlijt

 

Het millennium begon in mineur

Tineke werd ziek en kwam er niet meer deur

Je pakte je levensdraad uitermate goed op

Op jouw energie stond geen stop

Een jaar later kwam Frank erbij

Met ons drieën waren we weer compleet

Een gezin, zoals dat heet

Je adopteerde hem als ‘zoon’

Dat vond je heel gewoon

 

Voor je buren stond je altijd klaar

Dat was wederzijds ook waar

Je ging verder van esoterie

Naar industriële archeologie

Maar ook in de natuur

Verbracht je menig uur

Het leven in de buurt van je jeugd

Deed je zichtbaar deugd

 

De goede lucht heeft niet mogen baten

Met een grote ‘Ai!’ kwam je ten val

Het ziekenhuis beleefde je als een nieuw experiment

Met een hoofd nog vol plannen heb je ons verlaten.