Etienne Van Hoof

Van de week verteld me een oud mede student dat je reeds enkele jaren overleden bent.
De beste docent van de Katholieke Hogeschool Limburg.
Eerlijk en oprecht.
Veel te jong om te gaan.
Het ga je goed hierboven.

Beste professor chemie ooit !

Mijn deelneming aan de ganse familie.

Beste docent ever.

Dag Greet

Een ontstellende ontdekking. Ik leef heel erg met je mee. Wat een verrassing. Ik lees het nu pas... en wel op een zeer vreemde manier. Ik was namelijk op zoek naar Etienne zijn mailadres, via google, dacht ik, wel te vinden. Ik wou hem er van verwittigen dat Omer Audenaert is overleden. We hebben o.a. samen met Omer en met jou nog een mooie tijd aan de zee in Koksijde beleefd. En nu lees ik hier dat Etienne vorige maand ook is overleden...
Ik wens jou, en de kinderen, heel veel sterkte en moed. En ik hoop van harte dat jullie verdriet stilaan plaats mag maken voor blijde dankbaarheid. Ik hou erg mooie herinneringen aan hem over. Ik koester die al vele jaren. Het is spijtig dat we elkaar daarna zo weinig hebben gezien om dat nog eens te kunnen zeggen.
Greet, hou je sterk. Jullie zijn in mijn gedachten...

Oprechte deelneming aan de familie bij het heengaan van hun vader , echtgenoot.
Ik was verbaasd Mijnheer Van Hoof tussen de overlijdensberichten te zien.
Bij deze wil ik nog even kwijt dat Mijnheer Van Hoof tot één van de beste docenten van de Kihlm behoorde. Hij doceerde organische chemie, niet meteen het simpelste vak maar toch slaagde ik in zijn vak. Dit mede door zijn super-gestructureerde cursussen en zijn overzichtelijke en correcte aanpak. Ik denk dat ik niet de enige ex-student ben die er zo over denkt. Dit mag toch gezegd worden. Een reden om trots te zijn op jullie vader, echtgenoot.

Onze innige deelneming aan de familie

Onze innige deelneming aan de familie

Met een schok vernam ik dit... de meest ontzagwekkende prof van de KIHL. RIP...
Hoe angstaanjagend hij er toen voor ons, studentjes, ook uitzag met zwart haar en dito baard, de donkere bril en de koele maar professionele houding, er was toch steeds dat knàlgele polshorloge... en slechts één keer in een academiejaar kon er es een droog mopje van af (over de directeur, haha). Waarna het eindsignaal klonk van de laatste les, net voor de start van de examens... zoals steeds een les die tot op de seconde perfect getimed was. Respect!
Deze grote meneer heeft mij als geen ander geïnspireerd, ook al haalde ik voor zijn vakken niet echt hoge scores. Nooit hadden we een betere prof. Rust zacht, prof. Van Hoof.