Jef Ulburghs

Jef, in de Wereldwinkel van Hasselt ben je altijd prominent aanwezig gebleven door de souveniers die je hier in de loop der jaren achterliet en die hun plaatsje kregen bij ons. Dankzij u ben ik al 20 jaar actief in de eerlijke handel.

Jean Ooms tot grote spijt in mijn hart vernam ik het overlijden van u jef een van van mijn goede vrienden ,ben ik nu kwijt , maar niet in mijn gedachten want voor mij bent een van grootse vechters geweest voor de mijnwerkers ik ken u reeds vanaf 1970 tijden de grote mijn staking, daarna nog in het gevecht tegen de mijnsluiting ,en als laatste voor de gelijkheid der mijnwerkers tussen oost en west zels tot sarajevo waar wij nog strijd gingen voeren tegen de mijnsluit 1989 ,jef ik zeg vaarwel, maar vergeten doe ik nooit eninge deelneming aan de fam ,spijtig ik kan niet aanwezig zijn op uw laatste weg aangezien ik in buitenland verblijf deze dag Gluck auf

Een priester tussen zijn volk en voor zijn volk. Hij wist wat de ware betekenis van de bijbel was.

Jef,naar mensen zoals U,daar kijk ik naar op!Mensen die om mensen geven!Zal jou altijd in mijn hart dragen,zoals jij mijn familie in jou hart hebt gedragen!Bedankt Jef

Bedankt Jef voor het goede voorbeeld voor veel priesters diede "zuilen van de Tempel "willen afbreken om elk mens te wwaarderen als "mens"en zo de hel boel van uitsluitsels in de wereld afbreken.

Jef heb ik gekend toen wij samen actief waren in een afdeling van Wereldscholen in Genk in de jaren '70 en toen wij samen het buurtwerk hebben opgestart in Zwartberg. Hij was een voorbeeld voor mij omdat hij echt luisterde naar de gewone mensen en geloofde in basisinitiatieven. Hij was een ware christen in woord en daad waar ik immens naar opkeek. Dank u Jef vcor wat gij voor ons betekend hebt, voor Carine en mij. Ik ben nog steeds zo fier dat gij ons in '79 gehuwd hebt.
Aan de familie, aan zijn zus Jeanne, wensen wij sterkte toe.

Met veel waardering en respect denk ik terug aan Jef, voor zijn onvermoeibare inzet en strijd tegen onrechtvaardigheid, en met een persoonlijke herinnering aan hoe hij in Kosovo vastberaden contacten aanmoedigde en steunde tussen de verschillende bevolkingsgroepen. Een heel bijzondere mens.

Een oprechte mens, een "PEACESTRIJDER" heeft deze wereld verlaten. Hij was het levendig bewijs dat groene gedachten ouder zijn dan 1968 ...
Lieve Jef, RIP ...

Woensdag 1/9/2010 is priester Jef Ulburghs overleden.

Dag Jef,
Jij ben een van die mensen die niet sterven. Je bent een katholiek priester, maar ik heb je er altijd van verdacht dat je sjoemelde met de tien geboden. Jij plaatste het tweede gebod, bemin je naaste, op de eerste plaats. Ik botste voor het eerst tegen je aan in 1970. Aan de poort van de mijn, waar de mijnwerkers staakten voor een menselijk bestaan. Ik hoorde je in het Italiaans zingen, geen kerkliederen, maar “avanti populo”. Je hebt Geneeskunde voor het volk, je ganse leven gesteund. Toen de deurwaarder, op last van de Orde van Geneesheren in 1984 de meubels bij ons thuis kwam opladen, stond jij, Jef op de stoep. Arm in arm, op de eerste rij, samen met honderden patiënten. Je was ook een strijdmakker tegen de sluitingen van de mijnen. Die strijd heeft 2,5 miljard € naar de mijnwerkers en Limburg gehaald. Jef, bedankt dat we jou compangnon de route mochten zijn.

De wereld heeft altijd nood aan mensen als Jef: zeer breedenkend, sociaalvoelend en steeds geëngageerd en paraat om zich in te zetten. Gelukkig voor hem en voor onze maatschappij heeft hij dat heel lang in goede gezondheid mogen doen.
Eindelijk heeft Jef de welverdiende rust; rust die hijzelf voor velen heeft betekend.