Bob Davidse

Dag nonkel Bob. Wij zullen je missen

Een deel van mijn jeugd verdwijnt samen met nonkel Bob, maar alles blijft in mijn hart gegraveerd...

Beste familie en vrienden van nonkel Bob, langs deze weg betuigen wij ons medeleven met het verlies van een "groots" persoon in ons klein Belgenlandje. Want geef nu toe, wie van onze generatie kent er niet nonkel Bob ? Liedjes zingen zoals "Vrolijke vrienden" rond het kampvuur, pure nostalgie. Tja, toen was er nonkel Bob en tante Terry en nu is er Samson & Gert en K3. Maar iemand als nonkel Bob zal men nooit kunnen evenaren. Rust maar zacht, je hebt het verdiend !

Dag beste vriend. Ik en mijn vrouw zeggen u met pijn in het hart vaarwel Nonkel Bob,en ons oprechte medeleven met u familie

Dag Nonkel Bob,
we zullen U nooit vergeten.
Ik kende U niet echt van tv maar wel van bij ons in den Aldi. Daar kwam ik u altijd tegen als ik naar de winkel ging.
Ik wens de familie veel sterkte voor dit toch wel grote verlies

Er zijn niet zoveel programma's van toen (in 1960 was ik 10) die ik me nog herinner. Er was iets met 'Hammi Hamster' en iets met 'Aapje Ragebol, maar nonkel Bob stond elke woensdag op. Ik werd fan van The Beatles (1963-64) en wou ook en gitaar, ik kreeg ze en het lichtblauwe boekje met de akkoorden van nonkel Bob erbij. Dat boekje was héél bekend, ook op de gitaarles van Kindervreugd toen. Een maal heb ik nonkel Bob toevallig eens in het écht gezien ; het was in de Innovation te Antwerpen. Ik stond op de roltrap die dalende was en hij op degene die steeg (of was het andersom) en ik passeerde hem dus op een korte afstand. Hij lachte vriendelijk naar mij, en ik beschaamd natuurlijk. Dat heb ik nooit vergeten. Dat zegt veel over een mens, en dat laat wat bij een ander mens achter. Toen ik 'Annemarie' voor het eerst hoorde op de radio toen, vond ik het ook iets aparts hebben. Mensen waar je 'menselijkheid' van leert, zo iemand was nonkel Bob. Zijn invloed was goedaardig op ons allemaal.

Mijn christelijke blijken van medeleven aan de nabestaanden.

Als 55 jarige heb ik de beste herinneringen aan het "eenvoudige" TV-plezier dat Nonkel Bob mij bracht in mijn jeugd.

Tot voor enkele jaren zag ik hem af en toe in de Carrefour van Borsbeek: altijd even vriendelijk voor wie hem groette.
en de laatste keer op het containerpark in Berchem, waar hij met zijn caddy langs de aanschuivende voertuigen naar buiten kwam en ook toen voor iedere chauffeur een vriendelijke knik of een groet over had.

Véél van de latere generaties programmamakers en véél BV's mogen aan hem een les in nederigheid leren: HIJ was een GROTE meneer die met zijn kinderprogramma's VER uitsteekt boven het niveau van wat onze kleintjes nu over zich heen krijgen.

Ik hoop dat zijn familie in deze rouwtijd troost kan vinden in de vele blijken van sympathie en waardering voor deze Grote Vlaming !

Je bent pas dood als er niet meer aan je wordt gedacht...en met het erfgoed wat jij achterliet zal dit nog niet snel gebeuren. Sterkte aan je familie en vrienden.

je bent pas dood als er niet meer aan je wordt gedacht...en met het ergoed wat jij achterliet zal dt nog niet snel gebeuren. Serkte aan je familie en vrienden.

Wel nonkeltje, ik heb je altijd in men hart gedragen als een tweede vader, ikzelf ben van de jaren 50 en ben samen met jou op tv opgegroeid,zalige tijd!
Je hebt het verdiend,dat er zoveel mensen waren ,die je zo graag zagen en dat zal bij de meeste zeker niet verdwijnen!!
Nu kan jij van daarboven ons een beetje in het oog houden, en als het nodig is laat dan nog maar eens een liedje horen, of je stem is ook goed, ze zullen je wel horen daar ben ik zeker van!!Lieve nonkel Bob,ik zou zeggen tot later, we komen je belist daarboven terug tegen!!