Helena Bouduin

Ik zit hier nu met al mijn vragen. Ik zit hier nu me af te vragen. En de dagen tikken weg om niet weder te keren.
De dagen van weleer en de dagen van nu en de dagen dat ik dagelijks aan u denkt. Ik mis u eender hoe en langer lang. Dag moeder, slaap zacht uw zwanezang

Slaap zacht. Ik wou we hadden elkaar wat vaker ontmoet, ik had nog een paar vragen. En nog veel liefde voor u ook... maar zal u nu laten. Ik kom wel af en toe kijken.

Zo lang nu al, zo eeuwig lang. Ik heb al moeite om me u gelaat voor de geest te halen, doch ik doe mijn best, meer dan iemand ooit heeft beseft, nu en voor dat laatste deel van mijn leven dat me nog rest.

15 jaar al. Zonder. Ik mis u. En meer nog: ik had u nodig.