Koning Boudewijn 16 jaar geleden overleden.

Koning Boudewijn overleed op 31 juli 1993 in zijn buitenverblijf in Motril in Spanje en werd, omdat zijn huwelijk kinderloos bleef, opgevolgd door zijn jongere broer Albert, die aldus koning Albert II der Belgen werd.

Zijn stoffelijk overschot werd te midden van zijn voorgangers bijgezet in de crypte van de Onze-Lieve-Vrouwekerk in Laken.

Tijdens de begrafenisplechtigheid besloot kardinaal Danneels zijn homilie met wat sommigen als een oproep tot zaligverklaring beschouwden van de overleden vorst.

Prins Boudewijn werd geboren in het Kasteel van Stuyvenberg, bij Brussel op 7 september 1930. Hij was het tweede kind van Leopold III, Koning der Belgen, en koningin Astrid, bij geboorte, Prinses van Zweden. Boudewijn kwam als eerste in aanmerking voor de troonopvolging.

Op vijfjarige leeftijd verloor Boudewijn zijn moeder door een auto-ongeval in Küssnacht am Rigi, Zwitserland. Hij groeide op onder de vleugels van zijn zus die hij Joe noemde. Ook bij zijn grootmoeder, Prinses Ingeborg, vond hij veel liefde. De kleine prins was lid van de scouts.

Boudewijn en zijn familie vertrokken tegen het eind van de oorlog naar Oostenrijk. Na de val van de nazi's verbleef de koninklijke familie in vrijwillige ballingschap in Zwitserland. Na veel redetwisten leken de Belgen bereid hun koning weer te ontvangen. Om weerstand weg te nemen zou over de koningskwestie besloten worden door middel van een referendum. De koning won het pleit, vooral dankzij een meerderheid in Vlaanderen. Waalse arbeiders wilden zich echter niet onder het bewind van de eerste collaborateur neerleggen; stakingen en demonstraties werden georganiseerd. Er dreigde zelfs een burgeroorlog.

Prins Boudewijn studeerde inmiddels in Genève en verbreedde zijn horizon met een reis door Amerika. Op 16 juli 1951 tekende Leopold zijn troonsafstand, en een dag later droeg hij zijn macht over aan zijn zoon. De Belgen accepteerden de jonge Boudewijn als hun koning, en de spanning verdween.
In 1960 trouwde Boudewijn met de Spaanse gravin Fabiola de Mora y Aragón. Hun huwelijk bleef kinderloos. Beiden berustten in hun lot en beschouwden dit als een kans om "meer van alle kinderen te kunnen houden". De pijn van het kinderloos bestaan heeft mogelijk bijgedragen bij Boudewijns standpunt in verband met zijn weigering de abortuswet te tekenen.