Paul Mommaers

Ik mis het hem persoonlijk ontmoet te hebben

Als leraar in het Xaveriuscollege rond 1963 wist hij ons te boeien met wandelingen in de stilte van Gods natuur, het beantwoorden van ontluikende levensvragen en de prachtige muziek van West Side Story. Zijn bedachtzame, open en authentieke aard zijn me altijd bijgebleven. Moge hij rusten in vrede.

Hij leerde me Hadewijch beter begrijpen dan wie ook. Hij kon oprechte belangstelling tonen, en leek tegelijk onbereikbaar. Hij kon warm en hartelijk zijn, en was ontwapenend eigenzinnig. Hij volgde zijn eigen weg, maar kon ook inspirerend leiding geven. Ik ben dankbaar hem te hebben gekend.

Mijn oprechte deelneming bij het overlijden van Paul Mommaers. Inspirerende lessen aan de KU Leuven en bron voor de toekomst.

Een eminent Rusbroecer minder in levenden lijve maar in geschrifte blijvend als bron van inspiratie en eruditie. Bovendien een zeldzaam uitmuntend lesgever, tot wiens laatste cohort studenten ik behoor.

Mijn oprechte deelneming bij het overlijden van Paul Mommaers. Ik heb dankbare herinneringen aan mijn tijd in de vakgroep religieuze wetenschappen (UFSIA) onder zijn directeurschap. RIP.

In memoria degli pŕofondi momenti passati insiemi.

Beste Regiobestuur, Jezuïetenhuis, zus Alma en familie en vrienden van pater Paul M.,
Met fijne herinneringen uit mijn studententijd '74-'78 aan Paul M. (kwam op mijn initiatief spreken over Mystiek, aula zal vol) wil ik delen in jullie verdriet maar ook in jullie dankbaarheid om deze mooie mens.