Henri Boers

Beste familie allemaal,
jammer genoeg kan ik niet naar de uitvaartdienst komen.
Maar ik stuur jullie mijn diep meeleven.
Een goede man, echtgenoot en (groot)vader is als een goudmijn...
bij elke ontmoeting vind je iets nieuws,
iets moois, iets onverwachts
dat je rijker maakt.
Zo iemand verliezen is moeilijk...
maar met hem in God,
kan de goudmijn nog nieuwe rijkdommen aanboren in een nieuwe aanwezigheid
die rijker is dan we gedacht hadden.
Beste, warme goetjes.
Ik leef met jullie mee!

Geachte familie,
ik zie zojuist het overlijdensbericht van Henri, alhoewel ik hem niet persoonlijk ken, doet het me spontaan denken aan het overlijden van mijn eigen moeder nu een ongeveer twee jaar geleden. Zij was hoogbejaard en uiteindelijk overleden in het bejaardentehuis. Toch merk ik, alhoewel mijn moeder op het laatste dement was, en ik geen diepe gesprekken meer met haar kon voeren, dat ik haar nu mis. Ik merk dat vragen zoals zal ik mijn moeder ooit terugzien, en waarom sterven wij als mensen dan spontaan opkomen.
Kortgeleden zag ik een website die me vertrooste en helpt dit een plaats te geven. Ik voeg hem er aan toe, wie weet vind u er ook steun uit.
https://www.jw.org/nl/wat-de-bijbel-leert/vragen/waarom-sterven-mensen/
Oprechte medeleven, vanwege Erik Van Loon