Els 'Elza' Jeurissen

Met groot ongeloof verneem ik het overlijden van Els. Mijn deelneming aan de familie en hoop daarmee een kleine steun te zijn in deze moeilijke tijd.
Heb Els leren kennen voor 2jaar in het ziekenhuis te tongeren; en zal haar gedenken als een geweldige vrouw.
Hermine Meekers

Lieve Els,

Ik heb je leren kennen als vriendin van mijn broer ongeveer 25 jaar geleden. Eindelijk was er een vrouw in zijn leven waar hij oud mee wilde worden. Ik zag je voor het eerst op onze huwelijksdag. Een vrolijke leuke vrouw.
Je was ook gek op onze kinderen, Koen en je petekind Lian. Ze mochten altijd komen logeren toen jullie nog in Drunen woonden. Ze zullen het zich zeker blijven herinneren. Vooral paaseieren zoeken. Bij mooi weer in de tuin, bij slecht weer gewoon in de huiskamer. Het vertrek naar België, terug naar waar je vandaan kwam, was voor ons erg maar niet het einde van de wereld. We konden toch nog wel komen al was het door de afstand wel minder. Na de geboorte van Frouke kregen we ook meer contact met Cindy. Lian en Frouke zijn je oogappeltjes.
En toen werd je ziek. Het leek wel of de wereld instortte maar er was hoop. Als er een donor gevonden kon worden dat zou het nog goed kunnen komen. De donor is gevonden maar helaas hebt je het niet gered.
Ooit komen we elkaar wee tegen. XXX

hé maatje els, te vroeg ben je van ons heen gegaan, ik mis je enorm en zal je nooit vergeten, je was een unieke vrouw, ooit zien we elkaar weer xxx