Eerwaarde Heer Guido Peeraer

Padre,
ik heb je persoonlijk gekend, en het was een verrijkiing !
Ik leerde je kennen in het 6 LI Bn te Hoogboom.
Later kwam ik bij jou thuis. Jij was altijd zo optimistisch en het werkte aanstekelijk !
Had je baas om uitstel gevraagd Guido want zoals jij zijn er veel te weinig op deze wereld!
Het ga je goed in jouw "Eindstation".
Gelukkig heb ik nog wat tastbare herinneringen aan jou.
Ben je dankbaar voor jouw aanwezigheid al die jaren.

Lieve Mijnheer Peeraer (want zo spraken we U aan in het Sint-Edmonduscollege)
Waar is de tijd (periode- het was rond 1970)toen U onze klastitularis was en je ons
de allereerste microbe van het voetbal aansmeerde.Je reed ons met je witte mercedesbusje
van hier naar daar om te gaan voetballen.
Ik mag U zeggen dat het een hardnekkige microbe was want ik heb het volgehouden tot zo'n
acht jaar geleden (49 jaar was ik toen ik na teveel blessures er maar mee ophield).
Het zal toch wel zo zijn dat ik in de loop der jaren toch af en toe over U moet hebben gepraat,want mijn echtgenote had het berichtje in de krant zien staan en wist direct te zeggen wie je was zonder U te kennen.
Nochtans vind ik 80 jaar een beetje te vroeg.Uwen baas hierboven heeft er anders over beslist.Graag had ik dit persoonlijk willen zeggen maar je weet wel uit het oog... maar toch niet uit het geheugen.
Ik had morgen graag aanwezig geweest al was het maar om een herrinnering aan U te hebben.