Roza Gijsbrechts

innige deelneming aan de familie

Eens gaat iedereen in de achtbaan van het licht
Zonder er iets voor te hoeven betalen
Want als je tijd is aangebroken om te gaan ,komt het karretje je vanzelfsprekend halen.
En eenmaal plaats genomen in het karretje , dan ga je door de tunnel van licht,
Herinneringen vliegen nog eenmaal voorbij, tranen van vrijheid, blijheid , verdriet, angst dwarrelen over je gezicht.
Het karretje stopt aan het eind van de tunnel, daar waar dierbaren personen op je wachten,
Je stapt uit en wandelt richting die personen, nu tranen van blijheid omdat je zachtjes lacht.
Lacht omdat je weer bij je dierbaren bent, die je al zo vreselijk lang heb moeten missen.
Ik denk dat het echt ZO GAAT, of ik moet mij vreselijk vergissen......
Vaarwel nicht ....

we gaan u missen moeder

Als alles pijn doet, de dag plaats maakt voor de nacht en alles donker wordt zal Rosalie een ster voor jullie aansteken die jullie zal leiden door alle nachten heen. Met oprechte gevoelens van innig medeleven. Willy en Suzy (Rob*)

Ik ben blij dat ik je heb gekend ...

Tante ik heb veel goeie herinneringen en jou, doe onze pa, moe, petere, Dirk, Nonk Louis, Peter en Helga de groeten daar

Bedankt voor de mooie herinneringen,ik zal ze blijven koesteren...