Marcel Strauven

voor papa spijtig dat somige kinderen en kleinkinderen niet aanwezig mochten zijn , maar ach na de dood van mama was je toch maar alleen met je zelf bezig en kon iemand anders de taken van jou op zijn schouders nemen . een verantwoordelijk gevoel had je niet wat somige van je kinderen deden deed je geen lap . als jij maar alles had wat jij wou. en nog liever wegkwijnen in de psyatrie dan de vechten als een man . jij verloor mama maar ik verloor mama en jou en mijn vertrouwde omgeving. maar jou kon het niets schelen . gesmeekt aan jou heb ik gevraagd laten we samen vechten . maar jij wou niet .het gaat je goed en bedankt om mij te verwekken en laat nooit een eigen kind alleen.

met grote droefheid vernam ik te laat dat mijn vader is overleden, hierdoor kon ik onmogelijk van hieruit op tijd in belgie raken.
maar mijn vader weet dat hij voor altijd in mijn hart zal zijn en ik weet dat god zijn ziel rust zal geven.
zijn zoon in het verre Bolivia

Marcel, in die paar maanden dat we je mochten kennen heb je ons hart veroverd. We zullen je nooit vergeten!! Rust zacht

rust zacht Marcel! je was een lieve man.

Marcel, we zullen je nooit vergeten, onze dikke vriend!

Onze marcel wij zullen je niet vergeten