Marie-Rose Morel

Een strijdlustige vrouw,mede dank zij haar kinderen en kersverse echtgenoot.
Deze bleef tot het einde geloven in haar genezing en week niet van haar zijde, waarvoor een dikke proficiat.
Ben over enkele jaren voor 2 maanden in coma gehouden,maar bij het ontwaken stond er niemand aan mijn zijde. Kinderen had ik niet maar mijn echtgenoot heeft zich in de kliniek nietmeer getoond, uit schrik voor de gevolgen die hem te zwaar zouden wegen moest er veel zorg aan mij besteed moeten worden.
Ik zonder toekomst kom erdoor en een vrouw zoals Marie Rose metnog zoveel toekomst moet gaan. ONMENSELIJK maar nogmaals chapeau voor haar echtgenoot en dat onze Marie Rose in vrede mag rusten

wel marie-rose wat een strijd
je was nog zo jong maar wel dapper
aan jou kan ik niets meer wensen maar aan je man en je kinderen en je familie
heel veel sterkte
ze moeten maar aan een ding denken : wat was dat toch een dappere vrouw en moeder

anne-marie devleesschauwer

een "frëee madam" hebben we verloren!

Mijn neef, Steven, overleed vorige zaterdag, hij had huidkanker. Ook hij vocht tot het bittere einde, bleef Marie-Rose ook volgen trouwens. Nu hebben ze op enkele dagen van elkaar dit leven moeten verlaten.
Het is niet eerlijk...
Het onbegrip, de woede om dit verlies van jonge mensen die toch zo graag wilden leven, het is allemaal onwezenlijk.
Veel sterkte aan de familie.
En ik wens haar kindjes toe dat ze alle mooie herinneringen aan hun mama koesteren en bijhouden.

sterkte voor diegene die achterblijven

ze heeft haar ziekte tot de laatste moment schitterend gedragen

ook haar mooie verhalen in Dag Allemaal waren een moment om het even van haar af te zetten.

gehoopt dat er toch nog genezing zou zijn

Veel sterkte aan de familie van Marie Rose.

Soms is het beter om niets te zeggen...
soms schieten woorden tekort...
Ik wens aan allen die dichtbij Marie Rose staan, héél véél sterkte toe, haar man, haar twee schatten, haar ouders en haar zus in het bijzonder !!!
Roosje, Ik heb jou niet persoonlijk gekend, toch hebben wij met elkaar een paar keer e-mails verstuurd...Ik heb voor jou gebeden, ik heb véél aan jou gedacht...

Er zijn geen woorden voor verdriet
Dan kan alleen, een hand, een oog, nog spreken
En dit woordeloze teken, wordt "troost" geheten.

Slaap zacht Marie Rose, jouw moedige strijd is nu gestreden. Je bent een prachtvrouw, een moedige en vooral liefdevolle en sterke moeder (vrouw)
Het gaat je nu verder goed !!! Rust zacht, je hebt het nu wel verdiend....véél te vroeg ging je heen....al had je het héél graag anders gewild. RESPECT Roosje.

Rust in vrede. Je hebt moedig gestreden. Veel sterkte aan de familie

Innige deelneming voor een zeer dappere vrouw

Ik ben geschokt....
Mijn oprechte deelneming aan de zoontjes, ouders, man en familie van Marie-Rose.
Het was een geweldige vrouw, ik was in 2009 ook ernstig ziek en heb toen heel veel
steun gehad door haar dagboek te lezen.
Pracht van een moeder....
Hopelijk vind je nu rust!