Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Condoléances
Innige deelneming aan familie en vrienden...
Vergeet nooit wat voor een moed Marie-Rose had en altijd zal hebben, Vergeet nooit wat voor een sterke, lieve zachte dame ze voor jullie was. Laat haar leven in jullie verhalen die je verteld... Vertel veel over haar zodat ze bij jullie is.
Hoop dat je nu rust hebt, dat je tevreden kan kijken naar hier beneden en kan trots zijn op wat je voor ongetwijfeld veel mensen betekend hebt en nog zal betekenen als ze aan je denken. Hoop dat iedereen een beetje leert uit je grote doorzettingsvermogen.
Slaap nu maar zacht ... Geniet... Vaarwel
mijn innige deelneming en steun in deze zware dagen aan haar kinderen,echtgenote en familie
lieve Marie Rose, ook jij verliest uiteindelijk de strijd tegen dit "zwarte monster met de grote K", onbegrijpelijk ...
Je was een pracht van een moeder en boven alles zo'n grote steun voor andere kankerpatiënten. Toen mijn drie jaar geleden zijn gevecht begon, was jij het die mij moed insprak en je weende toen je twee jaar geleden zijn dood vernam ... Je zal altijd in mijn hart voortleven, Roosje. Ons hart gaat nu uit naar Frank en je twee grootste schatten, Marnix en Alexander.
Het ga je goed hierboven! Je hebt het méér dan verdiend ...
mijn deelneming bij het overlijden van deze grootte dame
Marie- Rose,
Ik ontmoette je in November op de boekenbeurs in Antwerpen. Daar werd mijn indruk die ik over jou had bevestigd: een straffe madame die haar kinderen doodgraag zag...Op de eerste blz. van jouw boek dat ik kocht, schreef je dat je op me trots was omdat ik me inzette voor de Vlaamse zaak. Weet dat dit me aanzet om me vanaf nu nog harder ervoor in te zetten! Vaarwel Marie- Rose!
Slaapzacht Marie-Rose.
rust in vrede U was een moedige vrouw
Veel te mooi,Veel te jong en veel te braaf,veel sterkte voor hen die achterblijven met mooie herinneringen,
Lieve Marie-Rose, je was een fantastische dame, moeder, en vriendin. Het verlies is groot. Veel sterkte aan allen die je in het hart dragen. Veel moed voor Frank en je kinderen. Mijn oprechte deelneming aan je familie.
Marie-Rose is (en zal altijd zijn)een voorbeeld voor alle kankerpatiënten. Zoveel doorzettingsvermogen, zoveel optimisme, zo strijdvaardig.
Marie-Rose, je bent zowel innerlijk als uiterlijk een prachtige vrouw.
Aan Frank, haar kinderen en de rest van de familie, mijn innige deelneming.
Marie-Rose, nu je boven bent, rust nu maar eens goed uit en waak over je man, je kinderen en je familie.
In ieder geval jou ster aan de hemel zal harder schitteren dan alle andere samen.