Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Condoléances
Mijn oprechte deelneming en medeleleven voor kinderen, echtgenoot Frank en familie. Wat een prachtige en moedige moeder en vrouw. Ben zelf K-patient en heb uit haar manier van ermee omgaan en positivisme veel energie kunnen kunnen putten, zal dit in toekomst niet laten; mede dank zij haar ingesteldheid. Hou jullie sterk en taai !
Je was een sterk vrouw, Marie-Rose. Respect !
Aan Frank, haar kinderen en haar familie bied ik mijn oprechte deelneming aan in deze diepe rouw.
niet onverwacht,maar toch altijd te vroeg dat doet altijd veel pijn
je was een sterke vrouw je had veel moed
heel veel sterkte voor de kindjes en de familie en voor de ouders van marie-rose die het zeker zo moeilijk hebben ,voor franck die ik enorm waardeer sints hij met marie-rose was mijn innige deelneming en respect
Waarom al dit onrecht? Waarom al die pijn? Je wilde hier niet weg. Je wilde nog langer bij ons zijn. De strijd was oneerlijk en geheel niet terecht. Je wilde nog zo graag verder. Maar verloor toch het gevecht.Heel veel sterkte aan de familie maar vooral voor de kindjes want een moeder is heel belangrijk voor een kind en ze zijn nog zo jong.
veel sterkte en steun aan de ganse familie in deze moeilijke dagen
innige deelneming,veel sterkte aan frank en de 2 kinderen.onthoud enkel de goede en mooie momenten van elkander.
Oprecht medeleven aan de familie.Bedankt Marie-Rose rust in vrede
Je was een groot voorbeeld voor vele mensen die je niet kende,vele haalde uit jouw kracht,moed,hoop enz..Je hebt gevochten tot op t laatste,ga nu maar rustig rusten en waak over al diegene die je lief hebben.Rust zacht Marie-Rose
door en door ben ik vertrouwd
vlaanderland
met je haag en heg en malse weien
doorheen je wazige lucht
zie ik bomenrijen
dromerijen aan mijn ziel ontvouwd
de stilte van je land is als
de diepte van je spraak
warmteer krachtig en vol licht
ik hou van dit wisselende gezicht
als een volheid die ik nooit meer kwijtgeraak
je gulle lach in huizen rond de toren
klinkt als beiaard vol
verlangen,zalige gezangen,
als gouden garven
diep in mij gevangen en
in het stoere ruisen van het eeuwig blauw
hoor ik mijn land
waar ik sterven wou
Hilde Boulanger
Slaap zacht Marie-Rose,wij houden van jou,
je dichters-vriendin