Toen ik het nieuws net hoorde over het overlijden van Marie-Rose kreeg ik een raar gevoel in m'n keel.
Ik kende Marie-Rose niet persoonlijk, maar ik volgde wel wat er gebeurde met haar.
Ik voelde met haar mee...
Ze heeft zo hard gevochten om nog zo lang mogelijk bij haar kinderen, haar 'prinsjes' te kunnen blijven,
ze had nu ook nog de man van haar leven gevonden...en dan gebeurt dit..
Maandenlang heeft ze niet willen toegeven aan die vreselijke ziekte die steeds erger en erger werd..
Ze heeft zo hard gestreden tot het niet meer kon.
Nu heeft ze eindelijk rust gevonden...de rust die ze eigenlijk wel meer dan verdient...
Maar het is zo verschrikkelijk moeilijk voor haar familie, haar man, maar vooral voor haar kinderen.
Ik wil hen allemaal heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijden.
vind de steun bij elkaar die zij ook aan jullie heeft geboden die laatste maanden..
Ikzelf heb nu een jaar geleden ook iemand moeten afgeven van wie ik heel veel hield, aan die vreselijke
ziekte kanker. en het doet verschrikkelijk veel pijn iemand te moeten afgeven die je dolgraag ziet, maar
als je ziet en hoort hoeveel die personen moeten lijden en alle pijn verdragen...wens je hen op den duur,
na zulke lange strijd, toch eindelijk die welverdiende rust toe.
Dus slaap zacht Marie Rose!! xxxxx
Dikke knuffels aan haar prinsjes xxxxx
Isabel
Condoléances
Sterkte aan familie en vrienden .
We zullen je missen meisje ...
Wij voelen oprecht met jullie mee.
de hoop die er altijd was werd een stil maar krachtig verdriet,
een verdriet dat alles overheerst,
een overheersing die je nooit loslaat
voor altijd in ons hart
sterkte aan allen die haar lief had
Veel sterkte voor je zoontjes,echtgenoot en familie.
Je was een prachtvrouw en een prachtmama!
Ik hoop uit de grond van mijn hart dat er een aanvaardbare regeling gevonden wordt,voor je zoontjes en dat je ex man inziet dat het voor hen zo al moeilijk genoeg is.
Mijn oprechte deelneming.
Midden in't leven
nog zoveel te geven
Idee en plannen te over
in één keer voorbij
De laatste roos
lief en teder groeide ze
zacht en roze
niet bewust van doorns boze
naast andere,even mooi
fris en kleurrijk, schonk ze
schoonheid eeuwigheid
zo hoort het een rosarium
wilde scheuten weggeknipt
doornen nooit doorprikt
vele jaren hield ze stand
tot hand en blik verdween
en ze bleef heel alleen
doornen groeiden metershoog
een wildernis
broos werd de roze roos
in ademnood
verlost van doornen boos
prijkt nu die ene,overgebleven roos,
in een glas vol heimwee en troost
Hilde Boulanger
www.hildeboulanger.be
Wij zullen je missen voor Vlaanderen!
beste familie,
treur niet om wat er niet meer zal komen, maar koester wat er is geweest!
veel moed en sterkte,
Véronique Ladangh
Lieve marie rose
Intens verdriet vult mijn hart, ik heb jou niet persoonlijk gekend, maar toch draag ik jou in mijn hart . Het klinkt misschien raar maar ik hou van jou, je hebt me me geraakt in het diepste van mijn ziel, ik heb met jou en je famelie meegeleefd en gehoopt...
Veel sterkte aan je familie, je prinsjes en je lieve man .
Wij wensen de ganse familie enorm veel sterkte bij het overlijden van deze fantastische vrouw en moeder. Wij zullen haar niet gauw vergeten.
Veel sterkte voor Frank,kids en schoonouders.
Liefs,Chloé