Marie-Rose Morel

Mijn oprechte deelneming en medeleleven voor kinderen, echtgenoot Frank en familie. Wat een prachtige en moedige moeder en vrouw. Ben zelf K-patient en heb uit haar manier van ermee omgaan en positivisme veel energie kunnen kunnen putten, zal dit in toekomst niet laten; mede dank zij haar ingesteldheid. Hou jullie sterk en taai !

Je was een sterk vrouw, Marie-Rose. Respect !
Aan Frank, haar kinderen en haar familie bied ik mijn oprechte deelneming aan in deze diepe rouw.

niet onverwacht,maar toch altijd te vroeg dat doet altijd veel pijn
je was een sterke vrouw je had veel moed

heel veel sterkte voor de kindjes en de familie en voor de ouders van marie-rose die het zeker zo moeilijk hebben ,voor franck die ik enorm waardeer sints hij met marie-rose was mijn innige deelneming en respect

Waarom al dit onrecht? Waarom al die pijn? Je wilde hier niet weg. Je wilde nog langer bij ons zijn. De strijd was oneerlijk en geheel niet terecht. Je wilde nog zo graag verder. Maar verloor toch het gevecht.Heel veel sterkte aan de familie maar vooral voor de kindjes want een moeder is heel belangrijk voor een kind en ze zijn nog zo jong.

veel sterkte en steun aan de ganse familie in deze moeilijke dagen

innige deelneming,veel sterkte aan frank en de 2 kinderen.onthoud enkel de goede en mooie momenten van elkander.

Oprecht medeleven aan de familie.Bedankt Marie-Rose rust in vrede

Je was een groot voorbeeld voor vele mensen die je niet kende,vele haalde uit jouw kracht,moed,hoop enz..Je hebt gevochten tot op t laatste,ga nu maar rustig rusten en waak over al diegene die je lief hebben.Rust zacht Marie-Rose

door en door ben ik vertrouwd
vlaanderland
met je haag en heg en malse weien
doorheen je wazige lucht
zie ik bomenrijen
dromerijen aan mijn ziel ontvouwd

de stilte van je land is als
de diepte van je spraak
warmteer krachtig en vol licht
ik hou van dit wisselende gezicht
als een volheid die ik nooit meer kwijtgeraak

je gulle lach in huizen rond de toren
klinkt als beiaard vol
verlangen,zalige gezangen,
als gouden garven
diep in mij gevangen en
in het stoere ruisen van het eeuwig blauw
hoor ik mijn land
waar ik sterven wou

Hilde Boulanger
Slaap zacht Marie-Rose,wij houden van jou,
je dichters-vriendin