Otto Endruschat

Een hand, een woord, een gebaar doen zo goed
als je iemand die je lief hebt verliezen moet
De lege plek, het doet zo'n pijn
maar in gedachten zal hij altijd bij ons zijn

 

 

Bedankt Opa

Hoe erg kun je iemand missen
Hoe groot is dan de pijn
`t Laat je in het ongewissen
Tot de dag dan daar zal zijn
Een lege stoel doet je denken
Aan de gesprekjes van alle dagen
Bij het weggaan nog even wenken
Hoe somber ook, toch een lach
Twee droevige ogen staren je aan
Wetend dat ze hopen
Een tijd van komen en een tijd van gaan
Zo zal het leven lopen
Terug denkend aan die tijd
En de rust uitstralende ogen
Komt `t moment van afscheid
De tijd zo snel gevlogen
Bedankt opa voor die leerzame tijd
De herinnering aan u raak ik nooit meer kwijt....

lieve opa rust zacht ,je kinderen,kleinkinderen en achterkleinkinderen..