Jos Peters

Je bent heen gegaan zonder mijn weten,slaap eindelijk zacht en bevrijd.Je leven lang achter gesloten deuren,het moest zo zijn.Wat heeft er zich uw leven lang in jouw bestaan afgespeeld?Dit zullen wij nooit weten,je hebt het nooit kunnen zeggen.
Ik hou je in mijn herinnering als dat brave jongetje waarvoor we op ons hoede moesten zijn,als je dingen deed die je waarschijnlijk nooit besefte,dat ze gevaarlijk waren,je was onberekenbaar.Rust nu in vrede.
Je Neef Hubertus Molenbroeck.

Grote broer,je hebt op je eigen manier een plekje in ons hart veroverd,het zal er zijn voor de rest van ons leven.

Ik zou hem willen kennen,

deurtje in zijn hoofd

en zo naar binnen.

Omzichtig door de doolhof die hij is.



Daar is een kamer vol

met alles wat hij mist.

Feiten, dagen, mensen door elkaar.

Het heeft gewaaid in hem.



Een man is hier die dood is.

Een kind dat niet bestaat.

Ik snuffel in een leven,

kan met alles niets beginnen.


Het is goed dat het vergaat.


Vaarwel,lieve broer.

Soms is het zoveel wat we voelen,
maar zo weinig wat we kunnen zeggen...

Je zus jose