José Heyligen

Ma,

 

Je gaf ons het leven.

Met pa samen heb je ons een "thuis" gegeven.

Jij stille, sterke kracht

hebt zes kinderen grootgebracht.

We wilden je niet verliezen

maar hadden niet te kiezen.

In één week tijd werd je ons ontnomen.

We zagen het niet echt aankomen.

In je ogen lazen we stil verdriet.

Ze zeiden ons "ik haal het niet".

We zijn je dankbaar voor de tijd die we samen doorbrachten.

Jij gaat nooit uit onze gedachten.

Wil je pa en Annie een kus van ons geven

Weet dat je in je kinderen en kleinkinderen

zult verder leven.

Voorwel ma, vaarwel bomma.